kisin en sert ve en soguk gunlerinde bir adam hic tanimadigi bir semte tren ile yolculuk etmeye giderken yolda bembeyaz bir yatak misali pamuk gibi olan nesne ,adam sasirmis bicimde bu ne acaba ! diye bakarak etrafina bakindi gordugu sey memleketindeki yevmiye usulu gittigi tarlada topladigi pamuklar gibi gorunmustu.Bu durum ne kadar surmus, bilmiyordu gozune irili ufakli çorak topraklar gelmeye baslamisti .Adam sevgilisinden ayrilmis gibi gogsune bir agirlik coktu bogazi dugumlenip yutkunmaya ve gogsundeki agirligi atmak icin zorlaya zorlaya oksurmeye calisti .Tren durup inecegi yere gelince bi hisimla kalkip kendini karlarin ustune atti.İnsanlarin bakislari arasinda ne yaptigini bilmez bir halde kendi basina yuvarlanmaya ve sevgiliye kavusmasini resmediyordu.Nasil olurdu bir adam hayatinda hic gormedigi bir seyi sever nasil olur bir insan adini sadece hikayelerde duydugu bu guzellige (kar) asik olabilir.İste ask boyleydi gorunmeyen ve herkesin istedigini degil herseyi sevmek