Her sabah ertelenen saat.Güne başlamamak için verdiğim o direnç. Gece gelmeyen uyku ve sabaha dogru gelen yatak sevdası. Gün içerisinde düşünüp durduğunuz o karma hayatın verdiği huzursuzlukla birlikte yeni bir gün daha. Önüme çıkan her fırsatı defalarca tepmeme rağmen çoğu zaman yanlış kararlar alıyorum. Kendimi hep mutsuzlukla ifade ederdim.Ben eşittir hüzündü çoğu zaman. Merhaba ben izci.Karamsar kişiliğinin arkasına saklanan ürkek kızım ben.Herkesim ben..Aslında hayal perestim.Herseyden bir anda hiç olan duygularıyla hareket eden toplumu dışlamış sessiz sakin ve henüz 19 yaşında olan.Korkunun saklandığı karanlığın aynasıyım ben. O yıl hayatımın en berbat dönemiydi. En azından benim görüşüm buydu. Henüz yeni başladığım bir işim vardı Bu yüzden günümün çoğu çalışarak insanlarla uğraşarak ve kendime sakin ol diyerek geçiyordu...