Veto!

Czyli rozbój w biały dzień.

Marzec, rok 1938.

Mapa Europy przechodzi pierwsze poważne zmiany od ładu Wersalskiego, wszystko dzieje się za cichym przyzwoleniem większości ludzi i państw.

Jednak pewien pułkownik nie ma zamiaru przyzwalać na zbrodnię i zrobi wszystko, żeby świat usłyszał chociaż jedno, może i ciche i rozpaczliwe, ale niesamowicie szczere:

Veto!

Jest to czternasty i najkrótszy utwór z serii Zaginione Wspomnienia. Jednak jest jednym z najważniejszych w zrozumieniu całego cyklu i przemian jakie w jego czasie zaszły.