Belki bu savaşın sonunda ikimizde ölecektik.O benden nefret edecek,yüzümü bir daha görmek dahi istemeyecekti ama mecburdum bunu yapmaya mecburdum.Belki ona söyleyeceğim tek şey "özür dilerim" olacaktı fakat o "özür "kelimesinden nefret ederdi.Hayat belkilerler dolu olup bir bilinmezliğin içinde sürüklenen değil miydi zaten?Peki biz o bilinmezliğin içinde kayıp mı olacaktık? Yoksa o bilinmezliği kendi ellerimizlemi yıkacaktık?
8 parts