Malia'nın ayakları tutmaz olduğunda yere düşmüştü ama canını acıtan şey dizlerine batan çakıl taşları değildi. Onun ruhu incinmişti ve ruhunu sarabileceği bir sargı bezi yoktur. Ruhu kanıyordu ve sevdiği adam bunu göremeyecek kadar uzaktı ona... Peki Malia, kalbini parçalara bölen bu adamı affedebilecek miydi?