"Pilit kong kinakalimutan pero pilit din bumabalik sakin. Masakit na sa tuwing pipikit ang mga mata ko naaalala ko siya. Please don't say you're sorry kasi lalo lang lumalalim yong sakit na nadarama ko. Hindi ko na alam kung mapapatawad pa kita." Then I saw the tears falling in her eyes. Ito na ba ang resulta sa lahat ng ginawa ko sa kanya. "Hindi naman kita minamadali na sana mapatawad mo ako." Pagsusumamo ko sa kanya. Humakbang ako palapit sa kanya pero lumayo lang siya sakin. "You will never understand the pain in my heart please umalis kana." Hindi lang naman siya ang nasaktan pero bakit ganito. "Nasaktan rin naman ako pero bakit ganito? Pinilit ko naman na huwag siyang mawala sayo pero bakit parang sobrang sama kong tao sa harapan mo." Pagkatapos kong sabihin yon sa kanya tumalikod na ako. "You... You. killed. him. You promised me you'll save him first but you didn't. You just let him die and I loathed you for not keeping your words." Hindi ko na kaya pang marinig kung ano pa ang sasabin niya kaya naglakad na ako palayo sa kanya. Isang bases lang naman ako nagkama--- no it's not a mistake after all.