İçimizi dökebileceğimiz bir yermiş. Bende biraz içimi dökmek istiyorum. Hayat bazen çok yoruyor insanı aslında bazen değil de sürekli yoruyor.. Mesela birşeylerle ilgilenirken mutsuz olduğunu hissetmezsin. Televizyon izlerken, telefonla oynarken ya da başka şeyler.. Mesela eğlenceli bir kitap okurken bile hissetmiyorsun ama sonra ilgilendiğin şeyle işin bitince aklına yaşadıkların geliyor işte o his, o his hiç geçmeyecek. Hep yaşayacağız. Mutlu son yoktur. Ben buna inanırım. Mutsuz son vardır. Sonuçta öleceğiz. Mutlu mu olacağız? Neyse çok uzattım gereksiz klasik cümleler. Aslında şimdi yapacağım şey için yazmadım. Sadece baktım herkes içini dökmüş bende birkaç birşey yazayım dedim. Teşekkür ederim :)
Yeniyim bir kitap yazıyorum lütfen bir şans verir misin? Ve verir misiniz?
https://my.w.tt/3qGWCj05Qcb