Betül Mikaelson

Lise bitmek üzere ve hala iki vampir benim için kavga etmedi... lanet olsun size gençlik dizileri 

Biz senle ay ve güneş gibiyiz... birbirine muhtaç iki aptal aşığız ama bunu anlamayıp durmadan birbirimizi kovalıyoruz. Birimiz aydınlığın, birimiz karanlığın hakimi ve ne kadar zıt olsakta birbirimize aidiz, birbirimizi çekiyoruz. Mesela ay nasıl gece vakti ışığıyla heryeri parıl parıl parlatır? Güneşin ışığıyla, güneş olmasa ay kapkaranlık... bazen akşam üzeri güneş yeni yeni batarken ay ile aynı göküyüzünü paylaşıyorlar ve ben bu ana ne zaman tanıklık etsem hayran kalıyorum, sanki... kısa süreliğine ateşkes imzalıyorlar. Biz de bir beraber olabilsek böyle hayran bırakırız herkesi...❤

Asla vazgeçme. 

İnsanlar birbirlerinine kadar da iyi anlıyorlardı (!)... bir de ben kalkmış bu halimle başka bir insanın kafasının içini tahlil etmek, onun düz veya karışık ruhunu görmek istiyordum. Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha sahiptir. Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması en kolay şeylerden zannediyoruz? Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin esvafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz?...
          ~Kürk Mantolu Madonna~
          
          O kadar doğru bir yazıki... neden insanlar o kişiyi tanımadığı halde hemen hükmünü verirki? Bari kendi içinde düşün ne diye giderde böyle böyle biri diye anlatırsın?