-melancholicsoul
(2) Αυτό που ξέρω όμως είναι πως έστω και τώρα θέλω να πραγματοποιησω στο ελάχιστο τα όνειρα που έκανε η Αλίκη του 2017-18. Η ζωή αλλάζει, εμείς αλλάζουμε. Το γεγονός ότι δίνω πανελλήνιες σε λιγότερο από 4 μήνες με έκανε να συνειδητοποίησω πόσο ξέχασα αυτό το καμματι της ζωής μου. Στο τέλος του Φεβρουαρίου θα ανέβει ένα βιβλίο. Δεν ξέρω αν θα το διαβάσει κανείς. Εγώ όμως θα το ανεβάσω. Θα ανανεώνεται αργά όταν νοιώθω την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από τις λέξεις. Μια ιστορία αγάπης. Μια αγάπη που εγώ την συνάντησα μονο στα παραμύθια. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να βρω και εγώ την εσωτερική μου γαλήνη. Ευχαριστώ τον οποιοδήποτε που διάβασε αυτή την κατάθεση ψυχής. Έστω και αν δεν νοιάστηκε στο ελάχιστο
liz_liz04
@thegirlofvampires Δεν ξέρω αν θα το δεις αυτό.. όμως θεωρώ πως πρέπει να σου απαντήσω, γιατί κι εγώ ήμουν ακριβώς αυτή που περιέγραψες. Το wattpad το ανακάλυψα το 2016 στα 12 μου.. νομίζω πως βλέπεις γιατί νιώθω την ταύτιση.. τα βιβλία που έβρισκα μέσα από αυτή την εφαρμογή ήταν το safe-place μου. Εννοείται πως μέχρι τότε δεν είχα την παραμικρή ιδέα για την συγγραφή, όμως προσπάθησα. Όσο τσαπατσούλικη, παιδιάστικη και cringey μπορεί να θεωρώ σήμερα πως ήταν αυτή η προσπάθεια, συνεχίζω να είμαι περήφανη γι' αυτό που κατάφερα, γιατί μέσα από αυτό βρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου που μέχρι τότε δεν είχα συναντήσει. Η Ελίζα του 2016, με την Ελίζα του 2023, μπορεί πλέον να διαφέρουν αρκετά, συνεχίζουν όμως να είναι το ίδιο άτομο, με τα ίδια ταλέντα, με τις ίδιες αγάπες.. ένα κομμάτι του εαυτού χάθηκε κάπου στα μέσα του γυμνασίου, όταν άρχισα να επικεντρώνομαι στα μαθήματα περισσότερο από ποτέ, γιατί είχα υψηλούς στόχους.. τους οποίους εν τέλει δεν πέτυχα. Μπορούσα να κάτσω και να ξαναδώσω πανελλήνιες, να πιάσω επιτέλους το όνειρο της ιατρικής.. μα δεν το έκανα. Γιατί θυμήθηκα πράγματα που μπορούσα να κάνω πριν με πιάσει αυτή η εμμονή με το διάβασμα. Πλέον κοντεύω να τελειώσω το πρώτο μου έτος σε ένα τμήμα που κατέληξα να αγαπάω και παράλληλα γύρισα πίσω στα βιβλία μου, τα καινούργια μου βιβλία, που μπορεί να μοιράζονται μερικά κοινά με τα παλιά, αλλά δεν παύουν να είναι ένα νέο κομμάτι μου. Δεν ξέρω αν η παλιά Ελίζα σε είχε 'γνωρίσει' ποτέ, αν διάβασα ποτέ βιβλίο σου, αλήθεια δε θυμάμαι. Αυτό που ξέρω είναι ότι σήμερα άνοιξα για πρώτη φορά μετά από χρόνια την εφαρμογή και αυτό σου το μήνυμα ήταν η πρώτη ειδοποίηση που μου ήρθε.. επιλέγω να το δω σαν σημάδι ότι ήταν σωστή η επιλογή μου να γυρίσω εδώ πέρα.. οπότε κράτα γερά Αλίκη, μπορεί να μην το βλέπεις τώρα αλλά πάντα να θυμάσαι πως αυτά που γράφεις πρέπει να τα γράφεις πρώτα για τον εαυτό σου, και μετά να σκέφτεσαι αν κάποιος θα θεωρεί πως αξίζουν να διαβαστούν. ~Ελίζα, χάρηκα για την γνωριμία
•
Reply