-melancholicsoul

(2) Αυτό που ξέρω όμως είναι πως έστω και τώρα θέλω να πραγματοποιησω στο ελάχιστο τα όνειρα που έκανε η Αλίκη του 2017-18. Η ζωή αλλάζει, εμείς αλλάζουμε. Το γεγονός ότι δίνω  πανελλήνιες σε λιγότερο από 4 μήνες με έκανε να συνειδητοποίησω πόσο ξέχασα αυτό το καμματι της ζωής μου. Στο τέλος του Φεβρουαρίου θα ανέβει ένα βιβλίο. Δεν ξέρω αν θα το διαβάσει κανείς. Εγώ όμως θα το ανεβάσω. Θα ανανεώνεται αργά όταν νοιώθω την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από τις λέξεις. Μια ιστορία αγάπης. Μια αγάπη  που εγώ την συνάντησα μονο στα παραμύθια. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να βρω και εγώ την εσωτερική μου γαλήνη. Ευχαριστώ τον οποιοδήποτε που  διάβασε αυτή την κατάθεση ψυχής. Έστω και αν δεν νοιάστηκε στο ελάχιστο

liz_liz04

@thegirlofvampires 
          	  Δεν ξέρω αν θα το δεις αυτό.. όμως θεωρώ πως πρέπει να σου απαντήσω, γιατί κι εγώ ήμουν ακριβώς αυτή που περιέγραψες. Το wattpad το ανακάλυψα το 2016 στα 12 μου.. νομίζω πως βλέπεις γιατί νιώθω την ταύτιση.. τα βιβλία που έβρισκα μέσα από αυτή την εφαρμογή ήταν το safe-place μου. Εννοείται πως μέχρι τότε δεν είχα την παραμικρή ιδέα για την συγγραφή, όμως προσπάθησα. Όσο τσαπατσούλικη, παιδιάστικη και cringey μπορεί να θεωρώ σήμερα πως ήταν αυτή η προσπάθεια, συνεχίζω να είμαι περήφανη γι' αυτό που κατάφερα, γιατί μέσα από αυτό βρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου που  μέχρι τότε δεν είχα συναντήσει. Η Ελίζα του 2016, με την Ελίζα του 2023, μπορεί πλέον να διαφέρουν αρκετά, συνεχίζουν όμως να είναι το ίδιο άτομο, με τα ίδια ταλέντα, με τις ίδιες αγάπες.. ένα κομμάτι του εαυτού χάθηκε κάπου στα μέσα του γυμνασίου, όταν άρχισα να επικεντρώνομαι στα μαθήματα περισσότερο από ποτέ, γιατί είχα υψηλούς στόχους.. τους οποίους εν τέλει δεν πέτυχα. Μπορούσα να κάτσω και να ξαναδώσω πανελλήνιες, να πιάσω επιτέλους το όνειρο της ιατρικής.. μα δεν το έκανα. Γιατί θυμήθηκα πράγματα που μπορούσα να κάνω πριν με πιάσει αυτή η εμμονή με το διάβασμα. Πλέον κοντεύω να τελειώσω το πρώτο μου έτος σε ένα τμήμα που κατέληξα να αγαπάω και παράλληλα γύρισα πίσω στα βιβλία μου, τα καινούργια μου βιβλία, που μπορεί να μοιράζονται μερικά κοινά με τα παλιά, αλλά δεν παύουν να είναι ένα νέο κομμάτι μου. Δεν ξέρω αν η παλιά Ελίζα σε είχε 'γνωρίσει' ποτέ, αν διάβασα ποτέ βιβλίο σου, αλήθεια δε θυμάμαι. Αυτό που ξέρω είναι ότι σήμερα άνοιξα για πρώτη φορά μετά από χρόνια την εφαρμογή και αυτό σου το μήνυμα ήταν η πρώτη ειδοποίηση που μου ήρθε.. επιλέγω να το δω σαν σημάδι ότι ήταν σωστή η επιλογή μου να γυρίσω εδώ πέρα.. οπότε κράτα γερά Αλίκη, μπορεί να μην το βλέπεις τώρα αλλά πάντα να θυμάσαι πως αυτά που γράφεις πρέπει να τα γράφεις πρώτα για τον εαυτό σου, και μετά να σκέφτεσαι αν κάποιος θα θεωρεί πως αξίζουν να διαβαστούν.   ~Ελίζα, χάρηκα για την γνωριμία
Reply

-melancholicsoul

(2) Αυτό που ξέρω όμως είναι πως έστω και τώρα θέλω να πραγματοποιησω στο ελάχιστο τα όνειρα που έκανε η Αλίκη του 2017-18. Η ζωή αλλάζει, εμείς αλλάζουμε. Το γεγονός ότι δίνω  πανελλήνιες σε λιγότερο από 4 μήνες με έκανε να συνειδητοποίησω πόσο ξέχασα αυτό το καμματι της ζωής μου. Στο τέλος του Φεβρουαρίου θα ανέβει ένα βιβλίο. Δεν ξέρω αν θα το διαβάσει κανείς. Εγώ όμως θα το ανεβάσω. Θα ανανεώνεται αργά όταν νοιώθω την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από τις λέξεις. Μια ιστορία αγάπης. Μια αγάπη  που εγώ την συνάντησα μονο στα παραμύθια. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να βρω και εγώ την εσωτερική μου γαλήνη. Ευχαριστώ τον οποιοδήποτε που  διάβασε αυτή την κατάθεση ψυχής. Έστω και αν δεν νοιάστηκε στο ελάχιστο

liz_liz04

@thegirlofvampires 
            Δεν ξέρω αν θα το δεις αυτό.. όμως θεωρώ πως πρέπει να σου απαντήσω, γιατί κι εγώ ήμουν ακριβώς αυτή που περιέγραψες. Το wattpad το ανακάλυψα το 2016 στα 12 μου.. νομίζω πως βλέπεις γιατί νιώθω την ταύτιση.. τα βιβλία που έβρισκα μέσα από αυτή την εφαρμογή ήταν το safe-place μου. Εννοείται πως μέχρι τότε δεν είχα την παραμικρή ιδέα για την συγγραφή, όμως προσπάθησα. Όσο τσαπατσούλικη, παιδιάστικη και cringey μπορεί να θεωρώ σήμερα πως ήταν αυτή η προσπάθεια, συνεχίζω να είμαι περήφανη γι' αυτό που κατάφερα, γιατί μέσα από αυτό βρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου που  μέχρι τότε δεν είχα συναντήσει. Η Ελίζα του 2016, με την Ελίζα του 2023, μπορεί πλέον να διαφέρουν αρκετά, συνεχίζουν όμως να είναι το ίδιο άτομο, με τα ίδια ταλέντα, με τις ίδιες αγάπες.. ένα κομμάτι του εαυτού χάθηκε κάπου στα μέσα του γυμνασίου, όταν άρχισα να επικεντρώνομαι στα μαθήματα περισσότερο από ποτέ, γιατί είχα υψηλούς στόχους.. τους οποίους εν τέλει δεν πέτυχα. Μπορούσα να κάτσω και να ξαναδώσω πανελλήνιες, να πιάσω επιτέλους το όνειρο της ιατρικής.. μα δεν το έκανα. Γιατί θυμήθηκα πράγματα που μπορούσα να κάνω πριν με πιάσει αυτή η εμμονή με το διάβασμα. Πλέον κοντεύω να τελειώσω το πρώτο μου έτος σε ένα τμήμα που κατέληξα να αγαπάω και παράλληλα γύρισα πίσω στα βιβλία μου, τα καινούργια μου βιβλία, που μπορεί να μοιράζονται μερικά κοινά με τα παλιά, αλλά δεν παύουν να είναι ένα νέο κομμάτι μου. Δεν ξέρω αν η παλιά Ελίζα σε είχε 'γνωρίσει' ποτέ, αν διάβασα ποτέ βιβλίο σου, αλήθεια δε θυμάμαι. Αυτό που ξέρω είναι ότι σήμερα άνοιξα για πρώτη φορά μετά από χρόνια την εφαρμογή και αυτό σου το μήνυμα ήταν η πρώτη ειδοποίηση που μου ήρθε.. επιλέγω να το δω σαν σημάδι ότι ήταν σωστή η επιλογή μου να γυρίσω εδώ πέρα.. οπότε κράτα γερά Αλίκη, μπορεί να μην το βλέπεις τώρα αλλά πάντα να θυμάσαι πως αυτά που γράφεις πρέπει να τα γράφεις πρώτα για τον εαυτό σου, και μετά να σκέφτεσαι αν κάποιος θα θεωρεί πως αξίζουν να διαβαστούν.   ~Ελίζα, χάρηκα για την γνωριμία
Reply

-melancholicsoul

 (1) Δεν ξέρω αν θα το διαβάσει κανείς αυτό. Παρ'ολα αυτά σαν Αλίκη νοιώθω την ανάγκη να γράψω αυτά τα λόγια. Εμαθα για το wattpad όταν ήμουν 12. Το λάτρεψα. Με βοήθουσε να ξεφεύγω από την πραγματικότητα και από τις σκιές που είχαν αρχίσει να με τυλίγουν. Διαβάζοντας όλα αύτα τα βιβλία, ελληνικά και αγγλικά, συνειδητοποίησα πόσο αγαπούσα τις λέξεις και τα νοήματα τους. Πόσο αγαπούσα να δημιουργώ μέσα από αυτές αναμνήσεις έστω και αν αυτά τα γεγονότα δεν τα είχα ζήσει εγώ. Μα πάνω από όλα αγάπησα την συγγραφή. Η προοπτική πως θα δημιουργούσα κάτι το οποίο ανήκε σε εμένα με ενθουσιαζε. Τώρα 6 χρόνια μετά ύστερα από δύσκολα και καταθληπτηκα χρόνια τα όνειρα εκείνου του δώδεκα χρόνου παιδιού βγήκαν πάλι στην επιφάνεια. Μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια έγιναν πολλά, άλλαξαν πολλα. Έχασα άτομα που αγαπούσα, αποξενωθηκα από τους φίλους μου, παράτησα το διάβασμα, σχολικό και μη, παράτησα τα όνειρα που έκανα για το μέλλον. Το κυριότερο είναι όμως είναι πως έχασα τον εαυτό μου. Την Αλίκη. Έγινα κάποια που όταν την κοίταγα στον καθρέφτη δεν την αναγνώριζα. Μπορεί αυτό το αφελές κορίτσι να μην μπορεί να επιστρέψει παρ'ολα αυτά είμαι σίγουρη πως αυτό το προφίλ θα κρατάει για πάντα ζωντανα τα όνειρα και τα σχέδια που έκανε. Δεν ξέρω αν αξίζει να ξανά προσπαθήσω να γράψω.... αν αυτά που γράφω αξίζει κάποιος να τα διαβάσετε. 

-melancholicsoul

Σας εύχομαι καλή χρονιά ( με λίγη καθυστέρηση). Μακάρι αυτός ο χρόνος να σας φέρει ότι δεν σας έφεραν οι προηγούμενοι! Καλή επιτυχία, επίσης, στα παιδιά που θα δώσουν πανελλήνιες κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες! 

ast3rakiii__wp

@ thegirlofvampires  Καλή χρονιά 
Reply

-melancholicsoul

Καλά Χριστούγεννα σε όλους. Χρόνια πολλά στα άτομα που γιορτάζουν. 

ast3rakiii__wp

@ thegirlofvampires καλά Χριστούγεννα!
Reply

MafiaGirl13

@ thegirlofvampires  Kala xristougenna❤❤
Reply

ElliPam91

Καλησπέρα! Σε ευχαριστώ για την ψήφο στην ιστορία μου, ελπίζω να σου αρέσει αν τη συνεχίσεις. ♡Επειδή είδα ότι σου αρέσουν οι ιστορίες με βρικόλακες, θα σου πρότεινα επίσης την ιστορία μου "Αργά τη Νύχτα" :) Επίσης, λατρεύω κι εγώ τον Χάρι Πότερ και παρόλο που είδα ότι η ιστορία σου είναι On Hold, αποφάσισα παρόλα αυτά να την ξεκινήσω έστω μέχρι εκεί που έχεις ανεβάσει!! :) ♡☆

-melancholicsoul

@ ElliPam91 Έχω και τις δύο ιστορίες σου στην βιβλιοθήκη μου. Σε γνώρισα από το " Αργά την νύχτα". Είναι πραγματικά πολύ ωραίες και οι δύο αυτές ιστορίες σου. Επίσης σε ευχαριστώ πολύ που προσθέσεις την ιστορία μου στην λίστα ανάγνωση σου! 
Reply