Bütün umutlarımı yarına sakladım ki kimse görmesin diye. Kimse onlarla beni daha fazla üzemesin diye. Ama bir baktım ki yarınlarımdaki bütün umutlar da beni yarı yolda bırakmış. Peki şimdi ne olucak ? Umutsuz yaşayabilir miyim? Peki ya yarınlarım olmadan nasıl yol alicam? İnsan yalnızlığıyla mı terbiye edilir? Bu kadar yanlışın içindeki doğru ne? Dostluk baki mi? Baki dostluklar da sadece lafta mı? Ne çok soru var aklımda ...