Pisanie to dla mnie coś więcej niż hobby. To sposób, żeby zatrzymać świat na chwilę i poskładać myśli, które czasem krążą bez ładu i składu. Kiedy emocje są zbyt głośne, przelewam je na słowa. Kiedy nie umiem powiedzieć tego na głos, piszę. Dzięki temu odzyskuję równowagę i odnajduję w sobie coś, czego wcześniej nie potrafiłam nazwać.

Każda historia to kawałek mnie - czasem cichy i delikatny, czasem pełen chaosu. Pisanie pomaga mi zrozumieć własne uczucia, a może po drodze także dotrzeć do kogoś, kto czuje podobnie.

Znajdziesz tutaj bardziej i mniej udane dzieła. Część z nich to oryginalne moje treści, które tworzyłam z 15 lat temu, jako nastolatka. Ostatnio odkopałam stary komputer i uznałam, że to nie może w nim zginąć tylko, że musi to ujrzeć światło dzienne. Zbyt dużym sentymentem darzę te treści. Oczywiście, wiele jest cringowych, strasznych i w ogóle możecie się zastanawiać, po co je udostępniam, ale jakie to ma znaczenie. Część z nich wrzucam też w podwójnej wersji (oryginalnej i zredagowanej), aby niektóre z tych lepszych, ale nadal beznadziejnych dzieł może w chociaż minimalnym stopniu poprawię, żeby czytało się to lepiej. Z chęcią poczytam, co o tym myślicie.

Jeśli chcesz, chodź ze mną. Razem poszukamy sensu w słowach.