Aslında ne var biliyor musun? Sen, gözlerimin içine bakınca saatlerce şiir yazabilirim. Ellerimi sıkıca tutup da gözbebeklerimin içine derince gülümseyince mutluluğa yeniden kanat çırparak uyanabilirim. Biliyorsun değil mi seninle dünyalar güzeli hayaller kurduğumu. Ölümün olduğu şu dünyada seni ölüm sonrasında bile sevgiyle donatan kalbimin olduğunu. Belki bana hiç şiir yazmayacaksın belki benim seni sevdiğim kadar doluca bile sevmeyeceksin bunu bilemem, lâkin senin için tüm fırtınaların üstesinden geldiğimi de en iyi sen bilirsin. Bilmelisin de gecenin üçü besi fark etmeden kalkıp üzerine aşkı sessizce örttüğümü. Ve tüm yaralarının geçmesi için bir ömür dua ettiğimi. Ne olur beni hak ettiğim gibi sev, kırmadan dökmeden ve her zaman her saniye.
E. Brkn
