I-kiriri_

jezu tr to takie magiczne miejsce, jakby tam jak tak w chuj aktywnych osob, ze to hit ‍

jezu, znowu mnie ktos zostawil i w sumie nie czuje nic :pp. plan byl taki, ze male sh, pod wplywem emocji, ale jakos tak nie boli. takie smieszne uczucie, bo niby nie mam nikogo, ale mam, ale w sumie nie wiem czy chce gadac. to takie wkurwiajace jak ktos mi narzeka, ze jest samotny, a ze mna nawet nikt nie pisze. jakby ludziom sie nie chce odpisac, ani sie spotkac. ja nie wiem moze jestem chujowa osoba i nie da sie ze mna prowadzic konwersacji, ale pls ja tez potrzebuje z kims byc. mowia niby, ze fajnie im sie spedza czas, ale potem im sie nie chce wyjsc z domu. czasem czekam kilka dni na odpowiedz i wiem, ze kiedys tez tak potrafilam robic, ale juz nie chce i nie robie. ludzi dajcie mi spokoj. ja nie wiem jak z wami konwersowac, jak wam sie odpisac nie chce. moze udaje, ze mam to w dupie albo rzeczywiscie mam, ale potrzebuje wyjsc z domu. w dupie juz, ze cos tam, potem nie bedziecie sie odzywac. ja chce wyjsc z kims i sb zpaljc. nie wymagam chyba duzo, cn.???? mowicie, ze tak super sie spedza czas itd to moze spedzajcid go wiecej ze mna?????? jeszcze gorsze jest to, ze ja bym chciala poznawac ludzi, ale zwykle nie wychodze z domu. a jak juz wyjde, to nie potrafie, tak o zagadac. to musi byc jakis impuls i ja nie wiem. potrzebuje z kims irl pogadac o jakichs glupotach totalnych. jeszcze lepsze jest to, ze nawet internetowych znajomych nie mam rn. jakby wszyscy mi mowia, ze maja jakichs super i duzo, a ja ani jednego. jakby potrzebuje jakiegos destroying kumpla, ktory bedzie jebal zycie ze mna pls. 

Hejka!
          
          Mam nadzieję że moja chęć zainteresowania cię nowym dziełem nie sprawi ci problemu, ale jeśli masz coś przeciwko małej reklamie to oczywiście możesz usunąć post. Z góry dziękuję za wyrozumiałość i poświęcony czas. 
          
          Jestem świeżo po wypuszczeniu swojej pierwszej powieści "Pupile Salem" i zacząłem kolejny projekt pod tytułem "Suicidial". Jako że dopiero zbieram czytelników bardzo bym chciał cię zaprosić na swój profil, może uda ci się tam znaleźć coś co by ci się spodobało.
          
          Pupile Salem to powieść o kociakach, nastolatkach oraz magii. Nie brakuje tam elementów perswazji, tajemnic oraz mnóstwa akcji i zabawnych scen. Nie braknie też słodyczy w której można się aż rozpływać. Jest to lekka i przyjemna propozycja na dłuższy czas z uwagi na fakt że książka składa się z sześciu długaśnych rozdziałów.
          
          Suicidial zaś to propozycja na szare wieczory oraz chęć romantycznego spaceru po na prawdę zaskakujących krajobrazach pełnych emocji oraz uczucia, pełnych zagubienia i łez. Jest to opowieść o dwóch smutnych buźkach które zmagają się z depresją która prowadzi je wprost na dach wysokiego biurowca, tam na wskutek spontanicznego spotkania podyktowanego przez kapryśny los, dostają niesamowicie dziwaczną szansę na to by zmienić swoje życie.
          
          https://www.wattpad.com/story/381645660-suicidial
          
          Dziękuję za wysłuchanie i życzę miłego dzionka!

Hejhej, spojrzałam na twoją tablice i chcę tylko zapytać...
          
          Jak się czujesz? Co u ciebie? 

chcę powiedzieć komuś, że źle się czuje, ale nie chce nikogo martwić. 

ta się głodzi, tamta się też głodzi, a mi mówią, że mam tego nie robic. co (；一_一). 

boże czemu ludzie tracą tobą zainteresowanie, kiedy juz się prawie wyleczyłeś??????????
          i mean kurde znowu czuje się sam-
          i mean nie potrzebuje super uwagi itp, ale im nawet się nie chce pisać ze mną ,,0_0,, 

Widzowie, myslicie, ze sprzedadza mi pap1eroxy w bulgarii??? 

Witam! Chciałam przyjść z małą reklamą mojego dosyć świeżego opowiadania. Nie mam pojęcia czy fabuła przypadnie ci do gustu, aczkolwiek zawsze warto spróbować. Chcę się trochę wybić, ale idzie mi to dość mozolnie, dlatego postanowiłam pisać do osób, które może w jakiś sposób zainteresują się tematem. Znajdziesz ją na moim profilu!
          
          Książka nosi tytuł  ''Tropiciel'' i opowiada historię o dwóch młodych mężczyznach, którzy spotykają się w dość niekomfortowych dla siebie warunkach. Świat zmaga się z tajemniczymi Istotami, które sieją spustoszenie, a specjalnie wyszkoleni Tropiciele są jedynymi osobami, które potrafią je zgładzić.   
          
          xxx
          
          Oryginalny opis:
          
          Po świecie krążyły mrożące krew w żyłach Istoty, które kilkadziesiąt lat temu doprowadziły do wygięcia dużej części społeczeństwa. Jedyną nadzieją ludzkości byli Tropiciele — osoby obdarzone Darem i wolą walki. Tylko oni byli w stanie przywrócić światu choć trochę nadziei na lepsze jutro.
          
          
          Andreas uciekł, aby odszukać rodziców, którzy byli dla niego jedyną szansą na powrót do normalnego życia, a Clarence zawodowo zajmował się zabijaniem Istot, nie wiedząc, że w najbliżej przyszłości będzie musiał zmierzyć się z przeciwnościami losu.
          
          xxx
          
          Jeśli byłabyś zainteresowana/ny zapoznaj się z TW zawartym w opisie, ponieważ opowieść będzie zawierać drastyczne tematy, opisy i prawdopodobnie masę dziwnych rzeczy.
          
          To, co zrobisz z tą wiadomością, zależy tylko od ciebie, ale naprawdę byłoby mi miło, abyś zerknęła/zerknął, choć na chwile i przekonał/a się jak wygląda treść. Jestem początkującym pisarzem i robię to hobbistycznie, dlatego proszę nie spodziewać się wybitnej literatury!
          
          W każdym bądź razie dziękuje ci za przeczytanie tej wiadomości i życzę miłego dnia, bądź nocy!
          
          ps: przepraszam, że zaśmiecam ci kanał odbiorczy ale usunęli możliwość wysyłania wiadomości prywatnych. Śmiało możesz sobie później usunąć tę reklamę^^

Życie, życie, życie, życie,
          Życie, życie, życie, życie.
          
          Życia piękny dar
          Budzi się w nas jak wiosenny świt,
          Buja jak łódkę wśród fal,
          Niesie go serca rytm.
          Jeśli poznać chcesz tajemnice,
          Co w głębinach mogą się kryć,
          Odkryj z nami życie!
          Życie wciąż uczy nas jak żyć.
          
          Życie, życie, życie, życie,
          Życie, życie, życie, życie.
          
          Życia wielki cud
          Jest jak piosenka, co refren ma.
          Barwę dźwięków i nut
          Zgrany chór dobrze zna.
          A w zespole tak znakomitym
          Małą nutką też warto być.
          Odkryj z nami życie!
          Życie wciąż uczy nas jak żyć.
          
          Życie, życie, życie, życie,
          Życie, życie, życie, życie.
          
          Życie trwa od lat,
          Lecz jeszcze dziś nie wiesz o nim nic.
          Odkryj z nami ten świat!
          Życie wciąż uczy nas jak żyć
          
          Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,andrzej_brzeski,bylo_sobie_zycie.html