Kedadean

Gri bir sehab ile kaplı semalarda süzülürken umutsuzca, seni gördüm ansızın 
          	Hayallerimin dipsiz kuyularında kayboldum sonra...            
          	İnce bir saman tanesi gibi yandım tutuştum dönerek düştüm yere                
          	Yaklaştıkça yanmaktan korktum sonra...     
          	Bir inci tanesi gibi güzel ve kusursuz ama sahiden içine mi çekildim ben bu karanlığın bile isteye? 
          	Bu kadar korkutucu muydu cennete gezinmek yoksa sen miydin beni korkutan?    
          	Sana ulaşmak zor benim için belki hülyalarımdan bile böylesine korkarken. Şimdi tutamıyorum kendimi her zerrem yok olana kadar denesem yeniden ve yeniden.
          	Kaybetsem her şeyimi yine de sen kalsan sadece, her yerde varmışsın gibi felaketimsin sanki.
          	
          	

Kedadean

Gri bir sehab ile kaplı semalarda süzülürken umutsuzca, seni gördüm ansızın 
          Hayallerimin dipsiz kuyularında kayboldum sonra...            
          İnce bir saman tanesi gibi yandım tutuştum dönerek düştüm yere                
          Yaklaştıkça yanmaktan korktum sonra...     
          Bir inci tanesi gibi güzel ve kusursuz ama sahiden içine mi çekildim ben bu karanlığın bile isteye? 
          Bu kadar korkutucu muydu cennete gezinmek yoksa sen miydin beni korkutan?    
          Sana ulaşmak zor benim için belki hülyalarımdan bile böylesine korkarken. Şimdi tutamıyorum kendimi her zerrem yok olana kadar denesem yeniden ve yeniden.
          Kaybetsem her şeyimi yine de sen kalsan sadece, her yerde varmışsın gibi felaketimsin sanki.
          
          

Kedadean

Yorgunluğum ruhumdan geliyor, acım kalbimden vuruyor beni. 
          Yalnızca seni istemiştim oysaki... 
          İsteyip de ulaşamadığım tek şeydin sen. 
          Kalbimi sıkıp sarmalayan o zehirli sarmaşıklar senin adını sayıklıyordu gece gündüz hiç durmadan. 
          Sana ulaşamayışlarının çaresiz haykırışlarıydı kalbimdeki derin sızı. 
          Kor ateşlerle yanarken ruhum çırpınmadan bekledi. 
          Umudunun olmayışındandı belki de kendini karanlıklara hapsedişi.
          Yavaşça çürürken her bir zerresi, kül olup gitti bütün benliği. 
          Yalnızca sen kaldın, çünkü hep sen vardın.

rosalie_juliet

@ Kedadean  ♡
Reply

Melisaney

@ Kedadean  çok güzel harika bir söz
Reply

Kedadean

Yosun bağlamış, yer yer çürümüş ve küflenmiş ruhumun yaşamak istediğini düşündürten neydi sana?
          Damarlarımda akan saf zift ile ruhumu besliyorum ben.
          Kalbimi siyaha ruhumu ise ölüme boyuyorum yavaşça. 
          Canım daha önce hiç yanmamışçasına süzülüyorum kalbim ile ruhumun arasında bıraktığım boşlukta. 
          Hiç ölmek istemezmiş gibi yaşamaya devam ediyorum içimdeki zavallıya boyun eğerek. 
          İçten içe çürüyen her zerrem sarmalanıyor, zehirli sarmaşıklar ile kaplanıyor. 
          Kalbimde karanlık, ruhumda ölümler varken söyle sen nasıl düşündün yaşamayı istediğimi? 

Kedadean

@Melisaney rica ederim yavrum
Reply

Melisaney

Çok teşekkürler 
Reply

slmcnmbenamcanim_

İyi geceler~ Şmdi farkettim de Yoonkook fikini kaldırdın mı eğer yazarları karıştırmıyorsam?

slmcnmbenamcanim_

Anladım teşekkürler ^^
Reply

Kedadean

@slmcnmbenamcanim_  kurguyu değiştirdim vkook yaptım
Reply

slmcnmbenamcanim_

@ slmcnmbenamcanim_  Ya da kurguyu değiştirip Taekook yaptın sanırım
Reply