Artık iyi diyilim,hiç iyi diyilim..sadece yazıyorum hiç bir şey düşünmeksizin yazdıklarımada dikkat etmiyorum...içim içime ağır gelir olurdu bu kafada kaç tane dünya var hepside yarım hiç biri tamamlanamıyor.nerde hata yaptım diye düşünüyorumde sanırım en başında bir yanlış yaptım o yalnış beni tutmuş kolumdan yaka paça peşinde sürüklüyo kalkamıyorum belim doğrulmuyo..beni sürüklenirken görenler kaldırmıyorlar kendimin kalkmamı bekliyolar bilmiyolarki ben kendim günün birinde ayağa alkarsam o ben ben olmaktan çıkar canımın yandığı kadar yakılmak için can bırakmam...bunlar cesaret işi ama o cesaretde amcamla birlikte yıllar önce gömüldü ben artık küçük,korkak,zavallı bir kadınım.küçük bir kadın ,incinmış kadın, dizleri yara bere içinde kadın!sürekli sinir krizleri geçiren ama sinirlendirdikleri için onlar diyilde sinirlendiyim için suçlu olan kadınım..sinir hapları içen sürekli internet kitapları okuyup kafasını meşgul eden biri..bu hayatta güvendiyim biri oldu ama hiç koşulsuzca sırtımı dayayıpta yaralanmadığım biri olmadı..ben yoruldum ben bıkdım ben ben özledim hadı cümlelerim kalkın ayağa güç verin bana destek olun sakinleştirin beni alın artık ruhumu ezen bu ağırlıkları..ben artık yalnız kalmak istiyorum eski yalnızlıəımı geri verin bana
Ben kimsenin beni duyamayacağı bir yerde bağırmak istiyorum boğazım yırtılana kadar bağırıp ağlamak istiyorum son kez
