Merhabalar.
Ülke olarak zor günlerden geçtiğimiz şu zamanlarda umarım iyi olabilirsiniz. Çoğunuzun kadınlardan oluştuğunu düşünerek herbirinize dikkatli olmanız gerektiğini söylemek istedim. Biliyorum zor ama yaşamak için elimizden geleni yapıp hayatta kalmaya çalışalım. Kimse sesimizi duymak istemese de biz birbirimizin sesi olalım. Unutmayalım, unutturmayalım.
Bugün Jimin'in doğum günü ama ben ona bile motive olabilecek gücü bulamadım kendimde. Yine de bana biraz da olsa güç verdi. Bangtan'ı tanıdığım için çok mutluyum. Seokjin döndüğü için, Hoseok'un gelmesine çok az kaldığı için çok mutluyum. Zamanın hızlı geçmesinden nefret ederdim ama ilk defa sevdim sanırım. 2025'te bir bütün olacağımız zamana hiçbir şey kalmadı.
Kaç ay, kaç yıl oldu yazmayalı sayamadım. Psikolojik olarak çöktüğüm bir zamandan sonra bir daha ne yazmaya ne de okumaya odaklanabildim. Antidepresanlar bir yere kadar işe yarıyormuş sanırım. Bıraktım ama bırakmakla da hata ettiğimi fark ettim. Günden güne daha da yoruyorum kendi kendimi. Bir çıkış yolu bulabilecek miyim bilmiyorum ama deniyorum. Arada kafamı dağıtmak için buraya uğruyorum mesela. Hala burada olanlara bakıp imreniyorum.
Umarım bir gün yarım bıraktıklarımı tamamlayabilecek gücü kendimde bulabilirim.
Kendinize çok ama çok dikkat edin.