Jam jest dumną, ciekawską istotą, wielką wiedzą obdarzoną, o ślepiach bystrych i bezdennych niczym ciemne studzienki prowadzące do otchłani chaosu, co zbiegłszy z najplugawszych czeluści piekła, przeszywa swym wzrokiem czerepy imbecyli i plącze ich myśli jeno dla własnej uciechy.
Erynią tudzież Pnemue się zwę, która to niesie sprawiedliwy i rozsądny osąd  szczerząc się wówczas bezczelnie na wszelakie cierpienia żywota ludzkiego. Palcem swym misternie skinąwszy skazuję na potępienie, bądź wybawienie, siedząc wtenczas na swym kunsztownie zdobionym krwią i łzami tronie z czaszek ofiar mych przeżartych grzechem nijakości.
Jeśliś tu trafił, człeku nijaki, duszo śmiertelna, istoto nieczysta, wiedz przeto, iż kto raz zasmakuje tworu mej weny ten uzależniony od niej się stanie niczym od boskiej ambrozji z krwią bogów zmieszanej!