Yazmak her zaman farklı hiss ettirmişti nasıl desem içimi yiyip bitiren düşüncelerden kurtulmak gibi, hani nefessiz kalırsın ya bir anda alabildiğin nefes gibi, nasıl desem suyun altında boğulmak yerine suyun yüzeyine çıkmayı düşünmek gibi, hani hastalanırsın evde sana bakacak kimsen yok ya işte o an güzel düşüncelerle kendini ayakta tutmak gibi. Yazmak beni hep bir boşluktan kurtarıyordu, nefes almama yardım ediyordu, bataklıkta batmaktan kurtarıyordu. Yazdığım her bir kitap aslında hayallerim ve benim için bir düşünce gibi 'acaba bu hayatı yaşıyor olsaydım nasıl hiss eder ve tepki verirdim?' gibi. Burası benim kapanmayan yaralarım burası benim düşüncelerimin yaşam bulduğu bir evren, burası neşelenmek için sebep aramadığım bir sahne, burası benim dünyam  benim kurallarımın var olduğu bir dünya. Son değil belki ama ne olursa olsun kendimi sıkmadan istediğim şeyleri yazdığım dinlendiğim bir durak. Son durak diğemem ama ilk değil. Ben anılarımı kitaplarımda canlı tutuyorum. Hayallerimi yaşatıyorum. Çünkü biliyorum burda kimse beni yargılamaz, yargılayamaz çünkü beni tanımaz , bilmez en önemliside burdakilerin hepsi aslında biraz benim gibi olan insanlar.Burası benim dünyam. Dünyama hoş geldiniz güzellerim❣️İnstegram: yazar093  Tiktok: yazar.090