@ TuanaKarata3  herkesin kendini yalnız sandığı ,o muazzam sesleri, dalgaların melodisi duyamadıgini sandığını zamanlar olur ancak sadece bazen kaybolmak gerekir ki kendimizi tekrar bulalım ve farkına varalım kafamızın içini sis bulutu sarıp bir zehir gibi gözümüzü kör ettiğinde aslında sesler hala vardır lakin bize ulaşamayacak kadar uzak bir mezarın içindeyizdir o sis bulutu dağıtarak güneş ışığına merhaba demeli üstümüzdeki o kalbe ağırlık veren toprağı atarak yeniden doğmaliyiz işte o zaman o limanda asla yalnız olmayız aksine benliğimizin tadıni çıkarıp rüzgarla dans ederek yolculuğun tadını çıkartırız yağmur bile bizim için yağar üstümüzdeki o kalmış toprak tozunu üstümüzden temizler bizi arındırır bazen gerekse yalnız başına mücadele etmeyi öğretir ...