Gözleri gökyüzü gibiydi, dudakları kiraz renginde, kıpkırmızı, öyle can alıcıydı ki; bir an onun olmak istedim. Onun olursam beni asla bırakmaz, bensiz olamaz sandım. Sonra bir gün geldi ,hoşçakal bile demeden başkasının yanına gitti. Artık eskiden bana baktığı gibi ona bakıyordu, sustum. Benim saçlarımı okşadığı gibi onun saçlarını okşadı, sustum. Sonra o kiraz dudakları,kıpkırmızı dudakları,o can alıcı dudakları, onun dudaklarına değdi, ve sonunda artık tattım, yaşarken ölü olmanın duygusunu...