Frnaz Kafka , Berlin'de sokakta dolaşmaktadır. Ağlayan bir kız çocuğuna rastlar. Çocuğun parkta çok sevdiği oyuncak bir bebeği kaybettiği için ağladığını anlar. Kafka ve çocuk parkta bebeği beraber ararlar ama o gün bebeğin kaybolan izine rastlamazlar. Ertesi gün aramaya devam ederler . Ne de olsa Kafka'nın çok içine işlemiştir. Ertesi gün tekrar ararlar, o kadar ararlar ki sonunda bir banka oturup ümitsizce birbirlerine baktıktan sonra Kafka, kız çocuğuna cebinden çıkardığı bir mektup verir.
Der ki sevimli kıza, "bu mektubu sana bebek gönderdi". Tabii mektuba bakan sevimli kızın gözlerinin içi güler ve aynı zamanda şaşırır. Kafka kendinden emin şöyle bir banka sırtını yaslayıp, iki eli ceketinin yakasında, parkın ağaçlarına bakarken " oku bakalım ne yazmış " der. Kız sevinç gözyaşları ve minnet bakışlarından sonra mektubu açar ve okur:
Mektupta, "lütfen ağlama, dünyayı görmek için gezmeye çıktım ve sana gördüklerimi anlatacağım. " yazmaktadır. Bu Kafka'nın hayatında dönüm noktası olmuştur.
Böylece Kafka'nın hayatında, yaşamının sonuna kadar devam edecek bir hikâyeler silsilesi başlar. Kafka kızla her buluşmasında bebeğin mektuplarını sürekli okur onun çok mutlu olduğunu görür. Kafka Berlin'e dönmeden önce bir oyuncakçı dükkanından bebek satın alır. Sonrasında kız çocuğuyla buluşmaya gider.
Kızımız bir bebeğe bir Kafka' ya bakar . " Ama bu benim bebeğim değil "der. Kafka hemen bebeğin başka bir mektubunu açar ve okur.
" Seyahatlerim beni değiştirdi " Yazmıştır. Çocuk hemen bebeği alır sarılır. Mutlu şekilde evine gider. Bir yıl sonra Kafka ölür. Yıllar sonra bebeğin sahibi kızımız yetişkin olur. Bebeğin içinde bir mektup bulur ve şöyle der.
"Sevdiğin her şey muhtemelen kaybolacak ama sonunda sevgi başka şekilde geri dönecek."
Kafka'nın bebeği, Gerd Shcneider.