Dlaczego kocham książki? Mogłabym wymienić masę powodów, ale po prostu pokażę to:

• "- Dla cie­bie... zro­bił­bym to jesz­cze ty­sią­ce razy - wy­krztu­sił. Ty­sią­ce mil i ty­sią­ce wzgórz. Dla cie­bie prze­pły­nę ty­sią­ce mórz."  

• "- Wspól­nie prze­nie­sie­my wydmy i spra­wi­my, że z nieba spad­nie śmier­tel­ny deszcz. - W oczach Kifah po­ja­wił się błysk de­ter­mi­na­cji. - Wspól­nie mo­że­my zro­bić wszyst­ko."

• "Mi­łość to sta­wić czoło naj­gor­szym stra­chom i wal­czyć prze­ciw­ko de­mo­nom. Mi­łość to pę­dzić na ślepo przez dżun­gle Pół­no­cy. Mi­łość to wy­mie­niać pełne na­dziei słowa na po­dusz­ce w ciem­no­ści. Mi­łość to od­wa­ga i - co naj­waż­niej­sze - wy­ba­cze­nie.

• "- Wo­la­ła­bym cię ko­chać, nawet gdy­bym z góry wie­dzia­ła, jak to się po­to­czy. Wo­la­ła­bym cię ko­chać, nawet wie­dząc, że nie będę mogła z tobą być. Pra­gnę cię ko­chać jutro, po­ju­trze i każ­de­go dnia. Szyb­ciej zga­śnie we mnie życie niż mi­łość, jaką cię darzę."

• "Zostanę u twojego boku, aż ogień słońca oziębnie, a światło księżyca zgaśnie. Aż czas pochłonie gwiazdy"

• "Przez więk­szość życia strze­głem swo­je­go serca. Strze­głem go tak bar­dzo, że po­tra­fi­łem żyć, jak­bym wcale go nie miał. Nawet dziś jesz­cze jest ono nędz­nym, ża­ło­snym i po­marsz­czo­nym strzę­pem, ale na­le­ży do cie­bie."

• "Sami wybie­ramy to, kim jeste­śmy. Co­dzien­nie. W każ­dej chwi­li. Prze­szłość ode­szła. Jutro jest warte mi­lio­na dni wczo­raj­szych."

• "‒ Będę ko­chać cię tak mocno, że czas i śmierć prze­staną mieć zna­cze­nie. Aż przy każ­dym odde­chu bę­dziesz czuł jedy­nie moją mi­łość"

• "- To nie bę­dzie łatwe. Kal, pro­szę, wes­przesz mnie?
- Każ­dym odde­chem, jaki mi jesz­cze zo­stał."

• "Okazuje się, że w przypadku miłości nie ma miejsca na rozsądek. Jej nadrzędnym celem jest niszczenie. Nawet logiki."

• "Mo­gła­byś mnie po­pro­sić choć­by o ocean, a ja zna­la­zł­bym spo­sób, żeby ci go ofia­ro­wać."