Bir gün, bir kadın rüyasında, bir mevsim yaşamış. Kadının rüyasında gözyaşı döken bir adam varmış. Ağlamıyormuş adam ama gözyaşları dökülüyormuş gözlerinden. Adamın gözyaşları daha düşmeden yere, kelebeklere dönüşüp uçuşuyormuş. Her göz yaşına, bir ömrünü sığdıran adam binbir mevsim oluyormuş kadının rüyalarına... 

Bir anda gördüğü rüyalar kabusa  dönüşüyordu, bazı geceler. Adam ağlamıyordu ve gözyaşı da dökmüyordu. Ömrü kalmıyordu ve ölüyordu. Ölüyordu bütün kelebekler ve savruluyordu her yere. 
Kalan bir kaç damla gözyaşı, ağlayarak uyanan kadının gözlerinden damlıyordu. Bir kaç kelebek konuyordu pencerenin pervazına. Sonra pencerenin önüne gelen kadın, herkes gibi gökyüzüne baktıyordu...

 Yıldızlar gökyüzünden 
Kelebekler kadının gözlerinden dökülüyordu!


CAN Abdullah