Hiç dinmeyen sesler... Dışımda ve içimde...
İkisiyle de baş edemiyorum.
İkisi de kontrolümün dışında...
Hayatım bu sesleri bastırmaya çalışmakla geçti.
Sonunda anladım ki, savaşmak çözüm değil.
Ama barışmak da değil.
Savaş bugünü mahvediyor, barış geleceği.
İşin sırrı dengede.


Yıllarca mühendislik yaptım, 
                                                 içimdeki sanatçıyı bastırdım.
35 seneden sonra bir adım attım.
                                                             Hepsi hepsi bir adım.
Ama hayat işte... hala bırakmadı "Gel şöyle bakalım!"
İkinci adım bir türlü gelmedi, belli ki yine batırdım.


Sonra bir şey değişti... bir mucize...  inanılmaz.
Bana inanan... benden fazla inanan arkadaşlar
İteklemeler, çekmeler...  35 yıllık ataleti kıracaklar
Kararlılar... Sanatçıyı diriltecekler.. azimleri yılmaz.



Ne zaman bir şeyler yazsam, 
                                              kendi hikayem geliyor aklıma
"Çok bencilsin" diyorum kendime, 
                                    yazabilecek Dünya kadar hikaye var.
Sen sıkışmışsın sadece birine ama.


Hem güzel hikaye istemiyor musun? 
                                                               Nesi güzel seninkinin?
Hemen yanıbaşında varken bir devran-ı afet
Sen onu anlat aleme, boşver yolculuğunu bir sefilin. 


Kaçıp saklanmak en kolayıydı zaten her zaman.
Yine yapıyorsun yapacağını, değil mi?
Senin hikayen, senin mazeretin, sana bir mahzen.


Ne duruyorsun hala, çıksana dışarıya
Bak etrafa, bak ona, iyice bak ama, iyice.
O senin ilham perin, hiç vazgeçmedi asla.


Sen de vazgeçme, kalk ve bak ona, 
                                                    taa gözlerinin derinine.