Kimsenin burayı bilmemesi ne garip. Söyleyeceklerimi bilmemeleri gerekiyor. Bir veda mektubu bırakmayı isterdim buraya ama ardımda sadece ailem varken veda etmek çok zor. Çok yanlış yaptım çok hata yaptım iğrenç birisine dönüştüm. Hergün ölümle bir adım daha yaklaşırken, ne yapacağımı bilmiyorum. Ben kötü birisi değildim değilim yani. Her şeyin eskisi gibi olmasını istiyorum. Tabi bu mümkünse. Olmasa bile uykularımı güzel uyuyayım. Yemeklerimi yiyeyim istiyorum. Bi ailede eğitimle büyüyemedim. Kendi kendimi büyüttüm. Yanlışlarımda her zaman en yanlışını yaptım. Ama şimdi çok yalnızım. Kimsesiz çaresizim. Başımda ölmeyeyim diye nöbet tutuyorlar. Hiçbir şey böyle olsun istemezdim. Her şey için kendimden herkesten özür diliyorum.
