Yazdıklarımın okunmasını değil yazılanları okumayı sevdiğim gün yaktım onca duyguselini. O gün o yanık kokusu burnuna dolarken anladım ben yazmadığım kadar yokum yazdığım kadar zayıf. Onlarca duyguselinin aleviyle bir sigara daha ateşledim ve doldurdum ciğerlerimi kalabalıklar içindeki yalnızlığımın tek hediyesi ile. Belki yakın zamanda yeni bir duyguseline konuk ederim benliğimi o zamana kadar bir sigara daha yakmalıyım belki de bilemiyorum. Her neyse işte anladınız siz.