ℯ𝓎𝓁ℯ𝓂

doruk bul beni koçum

doruk çıktı

hep mutluyu oynamaktan

içim yansa dışarıya belli etmeyen, her durumda gülümsemeye çalışan tek başına kaldığında sessizce ağlayan,çoğu zaman gözlerinin doluşunu açıklama yapmamak için gizleyen,herkesi salak gibi affeden,kalbinin kırgınlığı hiç bitmeyen,kalabalığın içinde yalnızlıktan geberip giden biriyim işte.

acaba annem hasta olmasa nasıl bir hayatım olurdu