Kafamın içinde bana ait paralel evrenimle yaşayıp gidiyoruz.Ben bu evrende aşık oluyorum,kıskanıyorum,mutlu oluyorum çok çoook mutlu,ağlıyorum (ama ağlamalarım sahici oluyor hep) nefret ediyorum ki gerçekte nefret duygusunun içimde zerresi yoktur,arkadaşlarımla eğleniyorum,gamzeli yarimle kavga ediyorum,ralliye katılıyorum,paraşütle atlayış yapıyorum,son ses bağırarak şarkı söylüyorum,kötü adamları vuruyorum (en ufak şeye ağlayan gerçek ben ) sörf yapıyorum daha neler neler...Gerçekte çok duygusalım haberleri hiç seyredemem bu yüzden,televizyon seyretmeyi pek sevmem onun yerine kitap okurum,müziksiz iş yapamam kulağıma kulaklıkları takınca dünyayla bağlarım kopar ( bu yüzden kızarlar bana telefonla kapıyı duymadığım için ) altyazılı film dizi severim dublajlı filmler bana göre değil,bollywood hayranıyım hint filmleri favorim ,ShahRukh Khan hayranıyım,hint müzikleri mp3'ümüm çoğunu kaplar ve tabiki kitaplarım var onlar benim gerçek aşkım ilk göz ağrım.Okumayı söktüğümden beri kitap okurum kitapsız bir hayat düşünemiyorum...