Çok hüzünlü hissediyorum. Tek kelimelik cevaplarda, o umursamazlıkta, o kırılmışlıkta, o yalnızlıkta, o karamsarlıkta. Oradayım, beni gör istiyorum ama heveslerim hep kursağımda ve hayallerim her haliyle paramparça. Anlatmak istiyorum bir çok şeyi ama o bakışlar, o sonuçlar, sözler, hisler, tepkiler... arkamda durma çünkü en çok bundan korkuyorum, yanıma gölgen düşse yeter.