Tak naprawdę nie wiem czego tu szukam. Może to kolejna moja próba pokazania się światu, a może jednak forma wylania wszystkich swoich smutków przed ludźmi w celu uzyskania aprobaty.
Teraz tylko próbuję. Nie wiem czy to kiedyś usunę, czy nie. Może to trochę jak pamiętnik? Tego też nie jestem pewna. Nie wiem czy wyjdzie. Jestem smutnym człowiekiem, trochę jakby szukającym celu, lecz z przeświadczeniem, że nigdy takowego nie znajdę. Do czego się nadaję? Dopiero zobaczymy.
Tu będzie smutno. Bardzo smutno. Ludzie stworzeni z rozpaczy tak mają, są po prostu bardzo smutni. Jeśli nie szukasz słów, które opiszą najgłębszą ludzką rozpacz, nie jest to miejsce dla ciebie.
Jeśli jednak zdecydujesz się z mną zostać... obawiam się, że to będzie błąd. Ale tworzę dla Ciebie i dla własnego sumienia i mam nadzieję, że znajdziesz tu coś czego potrzebujesz. Że znajdziesz tu słowa opisujące to co czujesz. Głębię Twojej duszy. Jeśli jest tu coś dla Ciebie, zapraszam serdecznie w moje skromne progi.
- Głęboko w smutnych sercach
- JoinedOctober 17, 2020
Sign up to join the largest storytelling community
or
Stories by Emilia
- 2 Published Stories
Chodź, coś Ci pokażę...
9
3
1
To bardzo krótkie opowiadanie. Napisałam je kiedyś dla pewnego chłopaka. Wtedy wydawało mi się, że to najleps...
#951 in nadzieja
See all rankings