Gözlerimizi kapadığımızda oluşan karanlık çoğumuzu korkutur. Korkmamak için yapmamız gereken şeyi hepimiz biliyoruz öyle değil mi? Pembeli, beyazlı, morlu,yeşilli, rengarenk hayaller kurmak.  Belki olmayacağını bildiğin bir hayal kurmuşsundur. Bırak yahu. Varsın  olmasın. Sen yinede hayal kur. Olacağını ya da olmayacağını bilsen de hayal kurmaya devam et. Neden mi? Çünkü gözlerini kapadığında o karanlıkta bir tek sen varsın. Hayal kurunca yalnız kalmazsın. Hayaller seni gözlerin açıkken de kapalı iken de yalnız bırakmazlar. Unutma! Bir tek hayaller vardır yanında.

Bunları yazan şahsiyet olan ben kim miyim? Ben karanlıktan korkarım ama korktuğum için değil, hayalleri sevdiğim için her gece karanlık çöktüğünde uyumadan önce hayal kuran biriyim. Bazı geceler önceki gün kurduğum hayali devam ettiren, onları sanki gerçekleşecekmiş gibi seven biriyim. Ben olmak istediğim kişiyi oldurmaya karar verip amaçlarım doğrultusunda ilerleyen bir gencim. Bu konuda ise bana yardımcı olacak dört şey var. Kurmaktan asla vazgeçmeyeceğim hayallerim, konuşmaktan asla vazgeçmeyeceğim sözlerim,  yazmaktan asla vazgeçmeyeceğim cümlelerim ve  kararlarımdan vazgeçmemek.

 Kitaplara, babaannesine,sözlere,  şiirlere ,kulaklıklarına düşkün genç.