Bunun bir çözüm olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. İnsanlara guvenmemeniz gerektiğini öğrenmeniz gerekiyor artık. Sizin anlattiklarinizi size karşı koz olarak kullanacaklarini bilmeniz gerekiyor. Tekrar tekrar aynı hataları yapıp sonra efkara bagliyorsunuz. Başkalarını suçlamadan önce kendinizi düzeltmeye çalışın. Ayrıca kimse sizin dertlerinizi çekmek zorunda değil. Yasadiklarinizi, cikardiginiz dersleri, verdiğiniz vaatleri dinlemek zorunda değil. Bunları dinlemek istesem gider dolmuş şoförüyle ya da parkta oturan dayilardan biriyle konusurum amk. Benim de yasadigim kötü olaylar olabiliyor, herkes gibi. Ama ben moralimi düzgün tutmaya calisip eğlenmek için birileriyle konusuyorum. Konustugum kisiler benim psikolojimi daha da dusuruyor. Evet, yanınızda olurum. Evet, dert dinlerim. Ama her zaman da dert anlatılıp efkara vurulmaz. Senin ruhun yasliysa, senin ruhun olmusse, sen dibe cokmussen beni de o batakliga cekmenin ne anlami var? Bu soylediklerim için üstüne alınan alinsin, kimse kusura bakmasin. Birinin gerçekleri yüzünüze vurması gerekiyordu.