@ruhsalsanrilar
kabuk bağlamış yaraları deşen kelimeler vardır,
ruhu boydan boya kesen neşterler gibi.
kim koruyorsa hâlâ güneşi, inatla ve hep “bir gün elbette bahar gelecek” diyorsa yanık ekmeklerin yalvaran uçlarına bakarak,
onu sadece sevelim.
ki sevgi denen illet parçalar siyah atomları.
Dünyada birlikte olmam, sarılmam gereken tek kişi vardı, hayatımın tek merkezi başka yerdeydi ve kaba oyalanmalarla boşu boşuna kendimi kandırmam hem kendime, hem ona saygısızlıktı.
“mutluluğu boynumda, burnumda, tenimde bir sızı gibi hissediyor, kendimden saklayamadığım gururu bir çeşit sevinç gibi yaşıyordum.”
yoruldum.
keşke zamanında iyi birisi olsaydım, şu an bu kadar mutsuz olmazdım.
you think you’re better than me?
“olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.”
eskileri özlüyorum.
kendime yalan söyledim, bunu ben istedim.
and i’m sick of waiting patiently for someone that won’t even arrive.
in the back of my mind,
