Birini düşünün...
Deli gibi nefret etmesine bir o kadar da seven.
Yaşadığı şeyler yüzünden hayata küsen,gülüşleri yüzünde solan...
Üzülmesine,yıpranmasına rağmen hala seven...
Kafasında yanıtsız kalmış birçok soru olmasına rağmen..
Hala ona bunları yaşatana inanmak isteyen. Mutlu olacağına inanacak kadar zavallı biri düşünün...
Maalesef ki bu salak benim. Ne yapmam gerek hiçbir fikrim yok. Siz olsaydınız
Kalbinizin sesini mi dinlerdiniz yoksa mantığınızı mı?