Hey, pişt! Evet evet sen oradaki bak buraya.Ne oldu göremedin mi? Birde arkana bak. Yine mi yokum? Peki ben neredeyim? 

Zihninin en ücra köşesine kaçmış olan güvenindeyim. 

Neden mi oradayım? Güzel soru. Neden oradayım? Çünkü şu anda bedenini ele geçirmiş olan kendine güvensizlik duygusunu atmak için buradayım. Kendine güvenin, bedenini ele geçirene kadar da buradayım. 



"Sonra ne olacak?"diye soruyorsundur. Ya da susuyorsundur. Neden susuyorsun çocuk? Konuş, bir cevap ver! Susmanı tetikleyen korkun değil mi? Merak etme o korkuyu da atacağım bedeninden. Öldüreceğim onu. Belki duygularını katletmiş, elleri en acımasız duyguların kanıyla belenmiş bir kız olacağım ama inan bana buna değecek. Belki özlemeye başlayacaksın onları. Ama özleme! Çünkü sen kendine olan güvenini tek başına canla başla kazanmış biri olacaksın. Hiç kimseyle değil, kendin çıkacaksın bu karanlığından. Ben sadece seni tetikleyen küçük bir dürtü olacağım içinde ve sen tam anlamıyla karanlığının içindeki o küçük güneşi büyütene kadar orada olacağım. 



Peki sonra, en son ne olacak biliyor musun? Bilmiyorsun. İçindeki merak duygusu üstündeki yorganı atmış ve büyük bir dürtüyle bana sormanı istiyor değil mi? Yok olacağım. Kendi sonumu getirip zihninde patlayacağım. Benim her bir parçam başka zihinlere gidip yardım edecek ama merak etme! Ben burada olacağım. Belki parçalanmış olacağım ama özümü sende saklayacağım. Senin zihnindeki mezarlıkta ölü bir şekilde yatacağım. Sen yenilmeye başladığını düşündüğünde ben o topraktan yeniden doğmuş gibi çıkacağım ve yeniden yanında olacağım. Merak etme seni bırakmayacağım ama bana ihtiyacın olacağını sanmam artık. Sana ufak bir sır;  Başkalarına yenilme, başkalarını yen!

***

Aydınlıkta hiç bir şeyi ifade etmeyen bizler; karanlıkta öyle bir parlayacağız ki, karanlığında bir güneşi olduğunu anlayacaksınız!