Hani, elimi uzatsam ellerini tutanacak kadar yakınım ama bir o kadar da uzağım. Bu hissin ismi ne, bilmiyorum. Düşünmek de istemiyorum. İçimde bir ses var, uzaklaş diyor. Ortadan kaybol öylece, kimsesizce. O sesi susturmalı mıyım, dinlemeli miyim bilmiyorum. Ne doğru, ne yanlış bilmiyorum. Ne anlatacağımı, ona ne söyleyeceğimi dahi bilmiyorum. Susuyorum ben sadece, ama istiyorum ki onu sevdiğimi hissetsin. İstiyorum ki bana inansın. İstiyorum ki yanında olayım. İstiyorum ki yanımda olsun. Ve onca şeyden sonra sadece tek bir kelime kalıyor geriye, imkansız