yok ettiğim ne varsa,
bir bir temizliyorsun.
parçaladığım bütün umutları,
içime geri yerleştiriyorsun.
sen baktın bana,
güller açıldı kalbimde.
ardından öptün tek solukta,
ölmek şimdi ne güzel.
ince parmaklarına yol belirlemişsin saçlarımı,
geziniyorsun belirsizce.
tellerine değdikçe çığlıkların esintilerinde şiirler duyuluyorsa,
ve de bankımızda kitaplar birikmiş iken..
bana en çok kanınca, öldüğümde seninle gömülmek yakışır zannımca.