@iimyourhopee aşılması zor yaralar var. Seninki de onlardan birisi. Bazen insan kapattığı sandığı geçmişi aynı gün ki gibi yaşar, bazen ise saramadığı yaralara ağlar. Küçücük yaşında yetişkin gibi davranmana sebep olan herkesten nefret ediyorum. Güçlüsün şevvalim... Bu büyük güç beraberinde sana büyük sorumluluk getiriyor. O yaşta sırtına bu denli yük bırakanların seni nasıl hissettirdiğini ve bunun ne kadar zor olduğunun farkındayım. Geçmişine her baktığında "başardım" de. Başardın çünkü, yıkılmadın ki düşsen de en sağlam şekilde kalktın. Asla yalnız değilsin. Ben hep buradayım. Her ne olursa olsun, ne yaşarsak yaşayalım seninleyim. Yaşamın olduğu yerde umut var. Yaşamın olduğu yerde sen varsın. Saramadığın her bir yarana merhem olmak için her zaman senin yanında birinin olduğunu bil. Sen istersen ağlarız, istersen susarız karanlığa fakat beraber kaldırırız o yükleri. Zamanı gelene kadar konuşmayız gerekirse. Bunların hiçbiri senin suçun değildi, hiçbirini hak etmiyordu küçük sen. Geçmişinle beraber günden güne büyüyorsun, ne kadar ağır bilemem bu yükler ama bu yolda sana yoldaş olacağım. Her zaman derim: acı öyle hemen geçmez ama zamanla hafifler. Acın bugün geçmedi, belki yarın da geçmeyecek. Hatta belki ondan sonraki gün de geçmeyecek fakat günden güne hafifleyecek. Geçti güzelim. Hepsi geçecek. Sadece biraz daha zamana ihtiyacın var. Dayan umudum... Elbet geçecek tüm acılar.