E'

sen yokken ne gece ne de gündüz 

gelmisken panona seni ne kadaaarr cookkk sevdigimi soylemis miydimm

Lafü-güzaf

I never trust a narcissist
          But they love me 
          Bir narsiste asla güvenmem ama onlar beni sever

ᴀʀᴛɪᴋ ᴅᴇᴍɪʀ ᴀʟᴍᴀᴋ ɢᴜɴᴜ ɢᴇʟᴍɪꜱꜱᴇ ᴢᴀᴍᴀɴᴅᴀɴ,

Mecnun bir firsatini buldu, Leyla ile baş başa kaldi. Leyla da ondan bir dilekte bulundu:
          "Ey âşık! Neyin varsa getir!.."
          "A ay yüzlü!. Senin aşkınla ne suyum kaldı, ne kuyum.
          Ne ciğerimde azıcık kan, ne geceleri gözümde uyku. Aşkın aklımı yağmaladıktan sonra her şeyim birer birer gitti.Şimdi sahip olduğum tek sey yaralı bir kusa dönmüs canım. Senden bir emir bekliyorum Ver dersen hemencecik
          vereyim.
          Leyla güldü bu sohbete. Sonra sitem etti:
          "A yiğit!.. Ben senden bunu ne vakit istersem alırım.başka neyin var?!..
          Bu söz üzerine Mecnun biraz düşündü, bakındı, arandı.Sonra birden hatırlamış gibi partal giysilerinin eprimiş yakasından çıkardığı bir iğneyi Leyla'ya sundu:
          "Vallahi varlik âleminde malik olduğum tek sey iste bu.Bundan başka hiçbir nesneye sahip değilim. Bunu taşımamın sebebi ise yine sensin a gönlümü alan!.. Çölde, ovada,
          dağda, kırda senin hayalini izlerken çok düşüyorum; dikenler ayağıma batıyor. Bu iğne onları ayağımdan çıkarmak için.
          "işte ben tam da onu arıyordum. Askta gerçek isen, bu iğne sana nasıl layık oluyor, a perişan âşık!.. Bencileyin bir güzelin peşindeyken ayağına diken batsa o dikeni çıkarmak doğru olur mu? Eğer o dikeni çıkarırsan seninkine vefa derler mi?!.. Sevgili olunda ayağına diken batan aşık,
          onu elbisesine takılmış bir gül görmeli değil midir? Gül dikeni, bir gül elde etmek için her yil dikenlere sabrediyor da sen gül fidanından da aşağı mısın ki ayağinda bir dikene sabredemiyor, onu iğneyle çıkarıyorsun? Leyla nın aşkıyla
          ayağına batan diken, onun başkalarına armağan edeceği yüzlerce gül demetinden daha değerli değil mi yoksa?

Yeni başlangıçlarima özel. İlk kez bir yazı paylaşmak istedim kendimle ilgili bugüne özel. Dönüp dolaşıp okuduğum satırların arasında yer bulsun bana daima umut olsun. Çünkü şimdiye kadar yazdıklarım öyle oldu. Aşağıda bir yazım var ' uğruna ölebileceğim birçok insan var fakat uğruna yaşayacağım tek kendim varim' bu o gün böyle büyük bir gerçek gibi yüzüme çarpmıştı ama simdi o cümlenin ağırlığını daha net hissediyorum. Bir yerden görüp yazmamıştım zaten. Ne çok yaşamışım diyorum ne çok yıllar. Hiçbir şey yaşamadım ama çok şey yaşadım. Birkaç gün önce demiştim ki bu yıl benim hayatimin ilk yılları. Ben ilk defa hissediyorum bir şeyler ilerliyor geriliyor. İlk defa olan şeyler bunlar. Bütün kaliplardan etiketlerden çıkmak zor fakat denenebilir. Zaman ne getirir bilemem. Yaşamadan çoğu şeyi bilemem. Başkalarının hatalarından dahi ders çıkarabilirim fakat bazen yaşamadan bilinemez. Bu yaşıma özel demek istiyorum gurur duyuyorum seninle. Kimsenin duymadığı duyamayacagi kadar. Bütün hataların ve kusurlarınla seviyorum seni ve gurur duyuyorum. Nasıl yurunecegini bilmediğin zamanlarda yolunu şaşırsan da bazen hatalar yapıp üzsen ve üzülsen de seninle gurur duyuyorum canım kendim. Canımın en içi.

Renkten renge hulûl eylemese bulmaz idi 
          Eller üstünde gezip revnak-ı zîbâ lale

Çiçekler, yüce Tanrı'nın kudretinin incelikle, zevkle belirginleşmesine mazhar olmuşlardır. Her ibadet, çiçeklerin cana can katan kokuları arasında gönülden bir rabıta olur.

Yollar tercih ediyoruz ve yaşıyoruz. Cesurca sorumluluğunu alarak. Fakat hâlâ bana sorulmuyor sen ne istiyorsun ' diye. Herkes yaşama uyum sağlıyor. Ve benim de uyum sağlamamı bekliyorlar. Durgunlaştım, bekledim , bekledim. Anlayan olmadı.