Gerçek hayattan çok hayal dünyamda yaşamayı tercih ederim. Yasayamadigim ve yaşayamayacağım herşey kendi dünyamda hayat bulur benim için. Günün sonunda hayallerimle gözlerimi kapatır, sabah gerçek dünyaya uyanmanin umutsuzluğunu yaşarım. Bu döngü benim hayatımda hergün ve her dakika devam eder.



Her okuduğum hikaye, roman ve şiirde kendime bir rol veririm. Yanlış anlamayın başrol değil! Üçüncü şahıs olurum hep. Diğer roller benimsenmek için beklerken ben kendi hayatımda da olduğu gibi üçüncü bir şahsı olustururum kendimce. 



Umutsuz vakayım biliyorum ama 'Sabah uyandığımdaki hayal kırıklığım ne kadar az olursa o kadar iyi' politikası izlerim her zaman.


Sürekli okuyan, en sonunda yazmaya karar veren hayalperest biriyim. Şunu açıklığa kavuşturalım KIM DEGIL KI ???