To Leo,
Last 2017, nakilala kita dito sa Wattpad dahil kay Cha. I was so heartless that time. Gusto ko lang ng kalandian at makakausap then you happened to me. 18 ka Lang nun! And I'm 22. What the heck! We're already something nung nalaman ko na you're younger than me. Bwisit ka. I followed and chatted other guys, because I don't wanna be so attached to you. Kasi wala pa rin naman sa isip ko ang pumasok sa relationship and all I think is ang bata mo pa.
Tinatype ko to ngayon kasi nagback read ako sa convo natin - a mixture of wildness and sweetness. I missed you so much. Totoo. Ikaw yung unang lalaki na I got attracted to. Tapos you're my first fling. Kamusta ka na? I really did like you. Lagi mo kong napapangiti. Iniisip ko ngayon kung naging enough ba yung naparamdam ko sayo dati kung gaano kita kagusto kasi, wala akong ginawa dati kundi ipagtabuyan ka palayo. Ang kulit mo kasi. Sabi ko naman sayo wala akong ibang dala kundi sakit sa puso. Alam mo ba engineer na ko ngayon. :') I remember those days na nagpapart time job ako. After work, gusto ko na agad makauwi sa bahay para makausap ka. Tamad ako magcharge ng phone na napabili talaga ko ng power bank because of you. You always tell me your excitements and sacrifices but little did you know, the only thing na naging vocal ako ay yung ni let go Kita. Pero alam mo.. oo, napapakilig mo ko. Napapangiti mo ko. Naiinis ako at napaiyak mo ko nung nasaktan kita. Yung lungkot, dinaan ko sa luha. Sobrang ayaw kitang bitawan pero kailangan. Masyado ka pang Bata, madami ka pang makikilala. Gusto mong maging doctor di ba? :') kahit hirap ka magtagalog at kahit hirap ka mag Ingles ... Enough yung napadama mo sakin nun. Thank you for liking me.. thank you baby boy. I hope you meet a girl na di ka susukuan kasi deserve mo yung klase ng pagmamahal na kaya mong ibigay...
Road to medicine ka na ngayon :') galingan mo. I'll always wish you well.. wherever you are. ❣️
-bampiramoto
