Yarınım yok benim, şimdim, geleceğim yok. Dünler var. Ve daha önceleri, dünden daha önceleri. Onlar da bana ait değil. Hayatım yok benim. Sesler var ve görüntüler ama hiçbir zaman bir bütün oluşturamıyorlar. Diğer insanları dışarıya kilitledim ben. Hepsini dışladım, aşağıladım ve sonunda en aşağılık, en dışlanmışı ben oldum, bu başlarda bir onurdu. Tanrıcılık oynuyordum daha sonra tanrıyı aramaya başladım, onunla beraber oynamak istedim. Tanrıyı yağmur bulutlarında buldum, eğer bir tanrı varsa ona en çok geceleri gri yağmur bulutlarının altında yaklaşıyorum.