Aysima Ateş 
²¹

Geçmişe geri dönsem söyle böyle yaparım diyor insanlar. Bileklerim sızlıyor yol bırakmamıştın ki bana.  




Kafamı derslerden kaldırdığım an yazmaya çalışıyorum. Mutsuzum, üzgün ve sürekli yorgunum. Çocukluğumun üzerimde bıraktığı hasar hala öylece duruyor.  Ruh halim dağınık, bir yanım gülüp eğlenirken diğer yanım paramparça. İyi değilim, çünkü hiçbir zaman elimden tutan olmadı. İyi olmadım, çünkü hiçbir zaman sevgisini hissettiren bir kardeş ya da arkadaşla tanışmadım. Hikayeyi ön yargıyla değil sabırla okumanızı tavsiye ediyorum. Çünkü yazarken ben ne yazıyorum diye sormuyorum kendime. Kafamın içinde yaşayan iki insanın hikayesi bu. Bir kıvılcım yetiyor bizi bitirmeye.