Sabah uyandığımda yanımda jungkook yoktu.
Telefonuma uzanacağım sırada bir not gördüm.
Şirkette işim çıktı o yüzden erken çıktım günaydın sevgilim 💜
-sevgilin
Herneyse diyip kalktım. Çok acıkmıştım.
Annem içerde tabletle birşeyler yapıyordu. Mutfağa geçtim.
Yardımcı unnieler birşeyler hazırlarken elime elma almış mutfaktaki sandalyelerden birine oturmuştum.
Yukardan telefon zil sesi geliyordu.
Büyük ihtimalle jungkook arıyordu. O yüzden boşverip elmamı yemeye devam ettim. Ama yardımcılardan biri telefonumu getirdi.
En sonunda açtım.
"Ne var?"
"Sevgiline şöyle davranmaktan ne zaman vazgeçeceksin ?"
"Hmm never givent up "
"İngilizcesini yediğim. Nerdesin şuan ?"
"Jeon seni ben sinir olayım diye mi gönderdiler ?"
"Ne alaka "
"Evdeyim EVDE nerde olabilirim başka ?"
"Ben dedim bu kız yine jimin'e mimine gitmiştir. Afferim beni haksız çıkarmana sevindim. Akıllanıyorsun yavaş yavaş. "
"Boş yapmak için mi aradın?"
"Sesini duymak istedim."
"Tamam artık duyduğuna göre kapatabilirsin."
"Jennie Kim "
"Ne "
"İyi evine geleyim o zaman ?"
"Gelme desem de geleceksin."
"Israr edersin diye düşünüyordum ?"
"Ağzımı boşuna yoramam."
"Doğru beni öperken kullan şuan kullanma neyse kapatıyorum. Kahvaltını etmeyi unutma aradığımda da aç şu telefonu illa sizin evde sana telefonları açtıracak bir görevli mi tutayım güzelim ?"
"Ay istemez kapat."
"Öptüm görüşürüz bebeğim "
Sinir şey kahvaltımı edip odama çıktım. Biraz vakit geçirdim. Kendi kendime bu aralar okulu asmıştım.
Ne bileyim yaşamak için bile sebebim yoktu gibi hissediyorum. Her zaman yorgunum ama yarın gitsem iyi olacaktı. Konulardan geri kalmıştım.
TaeTae 💜💜 arıyor...
"Efendim gülüm"
"Yavrum bize gelsene annem özlemiş."
"Bu ne boktan bir konuşma teesüf ederim."
