" ასეთი რა მოხდა რომ ჩემი მოსვლა აუცილებელი იყო? " - ოფისში შესვლის თანავე წაბლისფერთმიანი მის გვერდით მორბენალ გოგოს ეკითხება.
" ქალბატონი ჩვე იყო მოსული და თქვენთან გასაუბრებას ითხოვდა და სხვასთან არავისთან. " - სწრაფად პასუხობს და აიპადში რაღაცეებს ამოწმებდა.
" ქალბატონ ჩვეს თავად გადავურეკავ და რომელიმე სხვა მომუშავეს გადავცემ მის საქმეს, უკვე სხვა პროექტი მაქვს რომელზეც უნდა ვიმუშავო და დროს ვერანაირად გამოვნახავ მისი სახლისთვის უკვე მეხუთედ დიზაინის მოფიქრებისთვის. " - თავი მისი მაგიდიდან არ აუწევია ისე ამბობს.
ელენა თავის დაქნევით ოფის ტოვებს და მის უფროს მარტო ტოვებს.
" აჰჰ, ახლა ვნახოთ რისი გაკეთება შემიძლია შენი დაბადებისდღისთვის. " - მისთვის იძახის და ხელში ფანქარს იმარჯვებს.
***
" მეგონა მეგობართან ერთად იყავი. " - შავთმიანი მისი დის მოპირდაპირედ იკავებს ადგილს.
" წასვლა მოუწია და ერთმანეთს ისევ ვერ შეგახვედრეთ. " - ამბობს და ლოყებს ბერავს.
" არაუშავს, სხვა დროს შეგიძლია შემახვედრო რომ გავიგო რატომ მტენი ასე ძალიან. " - სიცილით ამბობს ბიჭი და სახეს მის მარცხენა ხელზე აყრდნობს.
" მადლობა უნდა თქვა მან რომ ზედ შემოგხედოს. " - მშვიდად პასუხობს და კიდევ ერთ ლუკმას აკლებს ნამცვხარს. - " კარგი, რა გინდოდა? "
" შენი დაბადების დღე მოდის და მინდოდა მეკითხა რას აპირებ. "
" სახლში წვეულებას მოვაწყობ წვეულებას კი დეგრის ვანდობ. " - ღიმილით ამბობს და ბიჭს აშტერდება.
" ეს დღეები არ მეცლება პრინცესა ასე რომ ჭკვიანად იყავი. " - შავთმიანი ფეხზე დგება და გოგონას უღიმის.
" ამმ, კი რა თქმა უნდა. " - ცდილობს დამაჯერებლად თქვას.
" სახლში გნახავ. "
YOU ARE READING
The Beginning Of The End
Fanficთუ ადამიანს ერთხელ შეხვდი, შემთხვევაა. მეორედ დამთხვევა. მესამედ კი უკვე ბედისწერა. არ მეთანხმებით? და თქვენი აზრით როგორი დასასრული ექნება ამ ყოველივეს?
