Bir Cinayet

Annem

yeni hayatıma alışmaya başlamalıydım babam bi kaç bişey almaya  gitti odamda kutularımı açıyordum taşınmak cidden zor....

tüm kutuları yerleştirdikten sonra kendimi yatağa attım su almak için mutfağa inecektimki kapının önünde bir kutu daha gördüm öfleyerek kutuyu açtığımda çerçeveler vardı en üsttede annemin fotorafı onsuz hala yüzüm gülemiyodu onun yokluğuna hala açılamamıştım gözyaşlarımı silip kutu ile beraber solona indim çerçeveleri yarım yarım dolu vitrine koydum mutfağa girip kendime kahve yaptım odama çıkıp bilgisayarım ve kulaklığımı alıp küçük tatlı balkonuma çıktım masama kahvemi ve bilgisayarı bırakıp hırkamı aldım hava soğuktu kucağıma bilgisayarımı kucağıma alıp bişeyler okumaya başladım dışarıya baktığımda babam ellerinde dolu dolu poşetler ile yürümeye çalışıyordu aşağı koşup bi kaç poşeti elinden aldım eve doğru yürümeye başladık

''yerleştirdinmi kutuları kızım''

''yerleştirdim babacım dedim''

''iyi yemeğimizide yapıp yeriz yarın çıkarız artık çarşıya ''

''tamam babacım''

içeri girip poşetleri mutfağı koydum babam üstünü değiştirmeye gittiğinde balkonda bilgisayarımı unuttuğum aklıma geldi basamakları hızlı hızlı çıktığımda bilgisayarımın ıslandığını gördüm offflayarak bilgisayarımı aldığımda çalıştığını görünce mutluluktan zıplamaya başladım babamın seslenişi ile durup bilgisayarımı kapatıp aşağı indiğimde yemeği bittirmiş babama döndüm

''baba ben yapıcaktım''

''bugün yemekler benden yarın en yaparsın ''

karşısında geçtiğimde sofrada lezettli bi spagetti gördüm

'' off uzun zamandır yemiyordum ''

''ellerine sağlık babacım sen geç televizyon seyret bulaşıkları yıkayıp geliyorum''

başını sallayarak salona gittii bulaşıkları yıkayıp babamı yanına koltuğa oturduğumda uyuduğunu gördüm kenardaki battaniyeyi üstüne serip televizyonu kapadım

saat 1 olmuştu odama çıkıp bilgisayarımı yanıma alıp annemle olan fotraflarıma bakıp aklıma yarın okulum olduğu geldi bilgisayarımı şarja takıp uyudum

sabah saate baktğımda saatin 7 olduğunu gördüm 1 saatim vardı hemen elimi yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giyinip aşağı indim babam yemeğini yiyip çoktan fabrikaya gitmişti bende bi kaç bişey atıştırıp okula gittim bahçede bana bakan kızları görünce küçükken herkese dil çıkardığım gibi çıkarmak istiyordum kafamın içinde annem bana sesleniyordu derin derin nefes alıp devam ettim dersin başlamasına 5 dk vardı koridordaki kotuklara oturduğumda zil çaldması ile irkildim derin derin nefes alırken yüzündeki tebbesüm ile kanımı ısıtan müdür yardımcısı geldi

hemen yerimden kalktım müdür yardımcısı konuşmaya başladı

'' hoşgeldin kızım ''

yüzüme tebessüm alarak konuşmaya başladım

''hoşbuldum hocam, dün kaydımı yaparken şübemi soylemediniz öğerenebilirmiyim'' yüzündeki tebbesüm gitmişti garip bir şaşkınlık ifadesi ile

''beni takip et kızım'' hızlı adımlar ile yürümeye başladı

merdivenlerden çıktığımızda sola dönüp bir odaya girdiğimizde ben odayı incelerken hoca bilgisayarını açıyordu

''adın neydi kızım''

''Aidan,Aidan Nicholson efendim''

hemen klavyeye yönelip bi kaç bişey yazdı