Stay With Me: (COMPLETED)

The Shattered Wife

11

It's been weeks since the last time I saw sandro and since I ended my relationship with him.

I never hear anything from him since then."

"I took a deep sigh before going outside fiona's condominium unit."

"Nakatira ko ngayon sa condo ni fiona, ilang gabi din akong nag stay sa lugar kung saan una kong nakilala si sandro, yung favorite place namin noon."

"Hindi naman ako puwede umuwi saamin dahil hindi pa kami in good terms nina mommy."

"Simula nung paguusap namin ni sandro hindi na din ako nag pakita pa sa kahit na sino maliban kay fiona."

"Handa ka na ba talaga, sigurado kang okay ka na?" Bungad na tanong sakin ni fiona na ngayon ay nasa likuran ko na nakatayo.

"Humarap ako sakaniya at tinaasan ko lang siya ng kilay."

"Kumunot naman ang noo nito na para bang nag tatanong kung may mali ba siyang nasabi o ano."

"Wala naman akong choice kundi maging okay diba?" Wika ko sakaniya."

"Pero hindi mo kailangang ipilit kung hindi ka pa Okay." Wika niya at saka lumapit sakin para yakapin ako."

"Nahihirapan ako ang bigat bigat pa rin ng loob ko pero alam kong kailangan ko pa din magpatuloy kahit na wala na siya sa tabi ko."

Tara na?" Pag aya ni fiona, doon ko lang na realize na kanina pa pala ko tulala."

Hindi ko alam kung sinabi ba ni fiona kay Vincent yung about sa pag papa tuloy niya sakin dito sa condo niya pero sigurado akong alam na ni Vincent yung nangyari samin ng kuya niya."

"Nag file ako ng leave pero sobrang dami ko pa lang naiwang trabaho, siguro mabuti na din to para kahit paano malibang ako at maka limot. Pasalamat na nga lang ako at kasama ko yung mga kaibigan ko.

"Thalia!" Gulat na bungad sakin ni sean at saka ito lumapit saakin para yakapin ako."

Thalia! What happened to you ilang linggo ka din hindi nagpakita saamin." Wika naman ni Trixie na naka simangot."

Napatingin ako kay fiona na naka kunot ang noo na para bang nag tataka."

"Mukha kasing di pa din alam ni Trixie yung nangyari."

"Mahabang kuwento." Wika ko sakanila."

"Sa totoo lang ay hindi ko alam kung paano ko sasabihin sakanila o kung paano ko sisimulan:"

"Pagkatapos noon ay nag patawag ng General meeting kaya hindi nila ko nagawang kulitin at tanungin kung ano ba talagang nangyari."

"Are you sure you are okay?" Halos pabulong na tanong ni sean na nasa tabi ko."

"Oo naman bakit naman hindi ako magiging okay?" Wika ko sakaniya nakakunot yung noo nitong nag tanong muli.

"You don't have to deny nor hide what you really feel." Walang emosyon ngunit batid kong may malalim na kahulugan iyon at sigurado kong may alam na si sean."

"Napapikit nalang ako at huminga ng malalim, hindi nako nag salita pa."

"Ilang oras na hindi pa din tapos yung meeting namin kaya napag disisyunan ko na muna na lumabas para mag pahangin."

"Did you told them about what happened to you and kuya sandro?" Muntik na kong mapatalon sa gulat nung narinig kong nag salita si trixie mula sa likuran ko."

Thal, we already knew what happened between you and kuya at hindi mo naman kailangan itago samin yon eh." Wika niya.

"Sorry sa totoo lang kasi hindi ko lang talaga alam kung paano ko sasabihin sainyo, it's over trix tama ba yung ginawa ko? Tama ba na na ipaubaya ko siya?" Nangingilid yung luha sa mga mata ko."

"Ikaw lang ang makakasagot niyan thalia pero puwede ba? Magpakatatag ka?" Wika ni Trixie at saka siya yumakap sakin.

"Sana nga para man lang sa sarili ko sana kayanin ko." Wika ko sakaniya at saka kumalas sa yakap niya."

"Pero sa ngayon gusto ko munang mapag isa please." Wika ko sakaniya at buti nalang ay naiintindihan niya yung ibig kong sabihin kaya kaagad niya kong iniwan.

"Sa totoo lang hindi ko alam kung saan ako pupunta pero gusto ko lang mapag isa.. hindi ko namamalayan na dinala ako ng mga paa ko sa lugar kung saan kami minsan naging masaya, hindi ko alam bakit sa dinami dami ng lugar dito pa ko napadpad."

"Madilim na din ang paligid at wala akong maramdaman kundi yung lamig at lakas ng simoy ng hangin."

"FLASH BACK"

Anong ginagawa natin dito love?" Tanong ko kay sandro habang nag lalakad kami at hawak niya yung kamay ko."

Nung bata ako, tuwing pupunta kami ng probinsiya lagi naming nadadaan tong lugar na to at nung lumaki ko simula noon naging takbuhan ko na ito, dito ako pumupunta kapag may problema ako o di kaya pag stress ako basta kapag hindi ako okay lagi akong nandito dahil pakiramdam ko nare-relax ako at kahit paano gumaan yung pakiramdam ko dahil sa tahimik at ganda ng lugar na to." Paliwanag nito at tila ba napapngiti sa mga naaalala niya."

Thalia." Humarap ito sakin at hinawakan yung mga kamay ko."

Nangako ko sa sarili ko noon na kapag nakilala ko na yung babaing para sakin ay dadalhin ko siya dito para maramdaman niya na mahal na mahal ko siya at ikaw yon mahal na mahal kita." Wika nito at saka ko niyakap."

"END OF FLASHBACK"

"Mahal na mahal din kita sandro."

"Hindi ko namalayan na nasa bingit na pala ko at konting maling galaw ko lang ay baka mahulog ako ngunit hindi ko alintana yun dahil nanatili akong nakatingin sa kalangitan."

Unti unti akong naglakad papaalis pero bigla kong nadulas pero hindi ko magawang humingi ng tulong o mag abalang sumigaw man lang nakahawak pa din ako sa dulo ng bangin."

Ipinikit ko nalang yung mga mata at dinama yung unti unti kong pag kahulog pero biglang may humawak sa kamay ko ay pilit akong hinila pataas.

Thalia!!" Rinig kong sigaw nito hindi ako maka dilat dahil natatakot ako."

Thalia, kumapit ka sakin!" Sigaw pa niyang muli.

"Sandro.." bulong ko sa sarili ko ng maaninag ko kung sino ang lalaking tumulong saakin."

Hindi ako puwedeng magkamali! Pero hindi din nagtagal ay unti unti akong naramdaman yung pag bigat nung mga mata ko at tuluyan nang dumilim yung paligid."

"Magpapahinga muna ko ah."

"Hanggang sa muli mahal ko."