Part 9

2K 181 32
                                    

Unicode

ခွင့်လွှတ်တယ်...မောင်

"အားရှောင် သားရေထတော့ ကျောင်းသွားရမယ်လေ အမြဲတမ်း‌ေြခာက်နာရီဆိုပုံမုန်ထနေရတာမသိဘူးလား"

"သိပါတယ်ပါးပါးရဲ့သားကပါးပါးလာနိုှးမယ့်အချိန်ကိုစောင့်နေတာပါးပါးမျက်နှာလေးကိုမြင်ပြီးထချင်လို့ပါ ဟီးး"

'မောင်ကအချစ်မျက်နှာလေးကိုမြင်ပြီးထချင်လို့ပါ'

"ကျစ် ခေါင်းကိုက်လိုက်တာ အ့ "

"ပါးပါး ဘာဖြစ်တာလည်းပါးပါး"

"အာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးသားရဲ့ပါးပါးခေါင်းကိုက်လာလို့"

"ပါးပါးဆေး‌ေရာသောက်ရဲ့လား အဲ့တာကြောင်းသားစိတ်မချတာ"

"ဟား ဟား အတက်လေး ပါးပါးဆေးသောက်ပါတယ် အခုသားရေချိုးတော့နော်ကျောင်းသွားရမယ်"

"ဟုတ် ပါးပါးအာဘွား"

သားကသူ့ကိုအာဘွားပေးပြီးရေချိုးခန်းထဲကိုပြေးဝင်သွားသည်။အားရှောင်လေးကလူကြီးလေးလိုပဲအရမ်းတက်တယ်အရမ်းလည်းဂရုစိုက်ပေးတယ်။တစ်ခါတစ်ခါဘယ်သူကသားဘယ်သူကအဖေမှန်းမသဲကွဲဘူး။အရမ်းလည်းသဝန်တိုတက်တယ်။အားရှောင်‌ေလးနဲ့အပြင်သွားတောင်ဘယ်သူ့မှကိုပြုံးပြလို့မရသလိုစကားပြောလို့လည်းမရအရမ်းသဝန်တိုတက်တာငါးနှစ်အရွယ်ကလေးလေးကလူကြီးလေးအတိုင်းပဲ‌ေချတာမှလွန်ရော။အားကစားဘတ်မှာရောစာဘတ်‌မှာကောသားကအရမ်းတော်တာ‌ေစာ်ကလဲကြည်‌ေသးတယ်။အားရှောင်လေးကိုတစ်ခါမှမရိုက်ဖူးဘူးအော်တောင်မအော်ဘူးတာ။သားလေးအသက်တစ်နှစ်‌ေကျာ်နှစ်နှစ်အရွယ်လောက္မှကိုယ်ကသားလေးကမြင်ခွင့်ရတာမလား။အားရှောင်နှုတ်ခမ်းအောက်ကမှဲ့နက်လေးနှုတ်ခမ်းလေးကလည်းမထူမပါးမျက်တောင်ရှည်ရှည်လေးကကော့စင်းလို့အဲ့တာလေးတွေကကိုယ်နဲ့ချွတ်စွတ်ပဲ့ကျန်တာကတော့ဘယ်သူနဲ့တူမှန်းမသိ။ပိုဆိုးတာကအရမ်းချေတယ်ကိုတောင်တစ်ခါမှမချေဘူး။

"ပါးပါး ရေချိုးလို့ပြီးပြီ"

"အော် သားလာအကျီလဲ‌ေပးမယ် စာအုပ်ကညထဲကသေချာထည့်ထားတယ်မလား"

ခွင့်လွှတ်တယ်...မောင် (Wrong)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang