CEO's Obsession

CHAPTER 11

It's been a month, so far maganda naman ang takbo ng buhay may maayos ako na time management at schedule kaya hindi naman nag-kakagulo kagaya nang nagagawa ko pang mag-pahinga kahit 2 hours lang bago tumuloy sa another work, makukuha ko na ang salary ko sa kompanya na ipapadala ko din kila tatay para sa gamot niya dahil ayon din ang point bat pinag papatuloy ko tong naiwan niyang trabaho.

"Alam mo ba pag senior ka na dito gaya ni Manang Mercy kapareho mo na nang sweldo ang mga empleyado dito bali pumapatak yon ng 18-24k oh diba bongga!" Leila said, sobrang ko na din siya gaya dahil halos mag-kapareho sila nang ugali ni Nineth pinag-kaiba nga lang ay laging may baon si Leila na storya at walang palya talaga.

"Ganon? grabe parang gusto ko nang mag permanent work dito hanggang pag-tanda." Sabay kaming tumawa, lunch break ngayon at nandito kami sa canteen madaming tao dahil lahat talaga nang nag-tatrabaho dito ay pare-pareho ng lunch break. 

Dahil nga ayoko na ding gumastos masyado at nag-iipon din ako pangtustos ko sa pang-araw araw ko at sa gamot ni Tatay nag-babaon nalang ako ng lunchbox masyado kasing mahal sa canteen. Burger lang 75 pesos na maliit pa.

"Alam mo ba nung isang araw nasulyapan ko yung may-ari ng kumpanya nung inutusan ako ni Ms. Lopez sa 32th floor," Sabi niya, sa totoo lang hindi ko pa din nakikita ang CEO, Chairman of the board at may-ari na iisang tao lang. "Grabe! Akala ko nga model sa sobrang gwapo ayon nga lang mukhang masungit  at parang laging badtrip sa mundo." I even heard her giggle.

"Sayang, gusto ko din makita haha char." Napaka-exclusive tanging mga senior lang kasi pwede sa floor 32th o ang last floor matapos kasi non ay helipad na. "As in girl! di ko akalain kaso nga lang saglit lang kasi sumarado na yung pinto ng office niya."

Nakakapang-hinayang talaga dahil napaka minsan lang mag-pakita ng presidente sabi nila may exclusive palagi na daan para dito wala pang litrato niyang nakakalat dito di nga daw minsan dumadalo ng event sa kompanya napaka-minsan lang sabi pa pati daw ang media takot dito.

"Hay nako tara na nga baka mapasobra tayo ng chika at hindi natin mamalayan ang oras mapapagalitan pa tayo." Tumayo na din siya at niligpit  ang pag-kainan niya close siya  sa ibang empleyado at para pa siyang kumakandidatato habang nag-lalakad kami palabas ng cafeteria.

Napahinto kami sa exit ng cafeteria ng may bungo saking babae na empleyado, tumapon sa akin ang juice nahawak niya kaya nabasa ang uniporme ko. "Oops sorry you're in my way.." Kumuha siya ng panyo sa bag niya at i-aabot sana saakin pero hindi ko alam kung sinadya nya bang ilaglag sa paa ko ng kukunin ko na sakanya.

"Maldita!" Sigaw ni Leila nang umalis nalang ang babae at dire-diretso sa mga kaybigan niya na tila walang nangyari. "Hayaan mo na baka naman hindi lang niya sinasadya." Binigyan niya ako ng tissue at kinuha ko naman ang panyong dala ko, hindi ko na pinansin ang panyo ng babaeng iyon at pinabayaan nalang sa lapag.

"Dapat kasi di mo pinalagpas yon e! Inggit lang sa'yo yon kasi mas maganda ka sakanya, chaka niya kasi!" Mabuti nalang talaga at may extra akong uniform sa locker dahil kung hindi baka no choice akong mag-trabaho nang may mantsang pula sa uniporme ko. "Bat hindi kapa nag-lilinis wag ka mag alala kaya ko naman ito oh." Baka kasi pagalitan siya pag napansing walang naglilinis.