𝑻𝒆𝒂𝒓 𝒇𝒓𝒐𝒎 𝑴𝒂𝒑𝒍𝒆 (NamJin) [Complete]

🍁2🍁

(2):

Zawgyi;

"အဲ့တာဆို Hyung ကေစ့စပ္ပြဲမလုပ္ခ်င္လို႔ထြက္ေျပးလာတယ္ေပါ့ ''

အေၾကာင္းစုံကိုေျပာျပၿပီးေတာ့ NamJoon ဘက္ကေမးလာတဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ ဟုတ္တယ္လိုေျဖရမယ့္အစား မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့အျငင္းစကားကိုသုံးလိုက္မိသည္။

"အဲ့လိုေတာ့လည္းမဟုတ္ပါဘူး ထားပါ​ေတာ့အဲ့ကိစၥထပ္မေမးနဲ႕ေတာ့ မင္းလည္းခရီးပန္းလာတယ္မလား နားေတာ့ေလ ငါလည္းနားေတာ့မယ္  ငါဒီကုတင္မွာအိပ္မယ္ေနာ္ ''

စကားစကိုအတင္းျဖတ္ကာ ျပတင္းေပါက္နဲ႕နီးတဲ့ဘက္ျခမ္းကိုလက္ညွိုးထိုးၿပီး သူအဲ့မွာအိပ္မယ္လို႔ခြင့္ေတာင္းလာတာေၾကာင့္ သူလည္းေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။

ကိုယ့္ထက္အသက္ႀကီးလို႔သာ Hyung လို႔ေခၚေနရတာ ေနပုံထိုင္ပုံစကားအေျပာအဆိုကအစအႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႕လုံးဝမတူ။

NamJoon အေတြးေတြကိုရပ္လိုက္ၿပီး အိတ္ထဲက laptop ကိုထုတ္လိုက္ကာမနက္ျဖန္သြားရမယ္ share ရွင္အစည္းအေဝးမွာတင္ျပရမယ့္အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

သူအမ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္သူ႕ရဲ႕ canada ကCompany ကိုလက္ဖြဲ႕ဖို႔သူရည္႐ြယ္ထားသည္။ အဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္ၿပီးအရင္ထဲက share ရွင္ေတြကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာထားေသာ္လည္း share ရွင္တခ်ိဳ႕ကအခုမွဘာထျဖစ္လည္းမသိ ျပသာနာရွာလာတာေၾကာင့္အားခ်င္းပင္သူ canada ကိုလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
.
.
.
.
.
အလုပ္ကိစၥထဲစိတ္ေရာက္ေနတာနဲ႕ သူနာရီ​ေတာင္မၾကည့္မိ။ အလုပ္ေတြအကုန္လက္စသက္ၿပီးေတာ့မွေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမွာင္စျပဳေနၿပီျဖစ္သည္။

ကုတင္ေပၚမွာအိပ္ေနတဲ့ Hyung ေပါက္စကိုၾကည့္ေတာ့လည္းတုပ္တုပ္ေတာင္မလႈတ္ နာရီကိုၾကည့္လိုက္​ေတာ့ 6နာရီခြဲ​ေတာ့မည္။ Hyung ေပါက္စကိုမႏွိုးခ်င္ေပမယ့္ ႏွိုးမွျဖစ္ေတာ့မည္။ဆက္အိပ္ေနရင္ဖ်ားသြားမွာဆိုးတာေၾကာင့္ ႏွိုးလိုက္​ေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ထထိုင္ၿပီး

" မိုးေတာင္မလင္းေသးဘူး ''

မ်က္လုံးပင္ေသခ်ာမပြင့္ေသးဘဲ ျပတင္းဘက္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ကာ ေမွာင္စျပဳေနတာကို ေနမထြက္ေသးဘူးထင္လို႔ျဖစ္မည္ မ်က္လုံးကိုပြတ္ကာဆူပုတ္ပုတ္နဲ႕ေျပာလာတာေသာ Hyung ေပါက္စကိုၾကည့္ၿပီး သူမၿပဳံးဘဲမေနနိုင္ေတာ့ ။ ဒီ Hyung ေပါက္စကသူ႕မ်က္လုံးထဲမွာ 3 ႏွစ္ကေလးေလးနဲ႕တူေနသည္။